.

Κάθε χρόνο τέτοια εποχή με πιάνει κάτι παράξενο. Είναι που φεύγουν τα παιδιά για το χωριό και έχω χρόνο να σκεφτώ.  Με πιάνει αυτό το περίεργο συναίσθημα τύπου ''Επιτέλους θα χαλαρώσω λίγο.'' -"Αχ, πόσο μου λείπουν". Κάπως έτσι φέτος άρχισα να αναρωτιέμαι πόσες φορές θέλουμε κάτι αλλά ταυτόχρονα όταν συμβαίνει και τα παιδιά μας το πραγματοποιούν μας λείπει το χτες. Και τελικά ανακάλυψα ότι δεν είμαστε με τίποτα ευχαριστημένοι. Ακολουθούν 15 σκέψεις γονιών  και φυσικά ο αντίλογος που οι ίδιοι αργά ή γρήγορα εκφράζουν.




 -Αχ, μωρό μου πότε θα πεις την πρώτη σου κουβέντα να ακούσω τη φωνή σου;
 -Δεν το πιστεύω. Δεν βάζει γλώσσα μέσα.


- Θέλω να σου μάθω τα πάντα για τον κόσμο.
- Πόσες απορίες είπαμε έχει ένα τετράχρονο μέσα στη μέρα;


- Αχ, τι ωραία τώρα που πήγαν στο χωριό τα παιδιά. Θα πάω για καφέ με τον άντρα μου (πέρσι).
- Τι θα κάνω όσες ώρες μόνη μου στο σπίτι;


- Τώρα που έφυγαν τα αγόρια για το χωριό θα έχω εσένα μπέμπα για συντρόφια (φέτος) .
- Ουπς, πάει ο καφές φέτος.

- Πόσο το χρειαζόμουν να βγω με τις bloggoφίλες μου αυτή την Παρασκευή και να κρατήσει τα παιδιά ο αντρούλης μου.
- Μα είναι δυνατόν να επιστρέφω σπίτι και να με περιμένει με το πεινασμένο παιδί αγκαλιά και την ηλεκτρική σκούπα ανοιχτή; (θυμάστε που είπαμε πως ηρεμούν τα μωρά). Μήπως υπερβάλλω λίγο;

- Πότε θα μεγαλώσει λίγο να συννενοούμαστε. Τώρα που είναι μωρό δεν ξέρω τι θέλει.
- Κοίτα που μόλις άρχισε να μιλάει όλο όχι ακούω. Παλιά δεν έφερνε αντιρρήσεις.


-  Πότε θα κάνεις τα πρώτα σου βήματα να σε κρατώ από το χεράκι.
-  Από τη στιγμή που περπάτησε τρέχω συνέχεια πίσω του.

- Όταν μεγαλώσεις θα σου μάθω ποδήλατο.
- Μην πας μακριά και να προσέχεις τα αυτοκίνητα.



- Μωρό μου θέλω να μεγαλώσεις και να σου μάθω να κολυμπάς σαν δελφίνι.
- Γιωργάκη όχι στα βαθιά παιδί μου (τη θυμάστε τη διαφήμιση;)

- Πότε θα μεγαλώσεις να πηγαίνεις με καφέ με τους φίλους σου να δω και εγώ τις κολλητές μου με άνεση;
-  Πού θα πας;  Με ποιους;  Τι ώρα θα γυρίσεις; Μην αργήσεις. Θα ανησυχώ.



  Και οι μπαμπάδες όμως δεν πάνε πίσω.




-  Γιε μου πότε θα μεγαλώσεις να βλέπουμε αγώνες παρέα.
-  Πότε θα σταματήσεις να μιλάς την ώρα του αγώνα. δεν μπορώ να τον ευχαριστηθώ. Τι θα  πει          θέλεις νερό τώρα. Θα χάσω το πέναλτι.

- Επιτέλους μεγάλωσες αρκετά για να δούμε το ματς σαν άντρες.
- Κανόνισες με τους φίλους σου είπες;


- Όταν μεγαλώσεις θα πηγαίνεις την μπέμπα στο σχολείο.
-  Σιγά μην σου δώσω τα κλειδιά του αυτοκινήτου. Τι θα πει έχεις δίπλωμα;

Και μην ξεχνάς γονιέ ότι είσαι και εσύ παιδί


- Μανούλα θα μου κρατήσεις την μπέμπα;
- Δεν ξέρω πως μας μεγαλώσατε τότε  αλλά έχουν αλλάξει τα πράγματα πια. Χρησιμοποιούμε άλλες   μεθόδους.


Τώρα


- Μπέμπα μου να 'ξερες πόσο θα 'θελα να καταλάβαινες όλα αυτά που γράφω.
- Καλέ μην ξυπνάς ακόμα. Δεν τελείωσε η ανάρτηση........................................








photos by pixabay



   

Τα σχολεία τελειώνουν και εμείς ετοιμάσαμε τα δώρα για τους δασκάλους και τις δασκάλες. Ομως πριν σας πω για αυτά θα ήθελα να σας διηγηθώ όλη την ιστορία σχετικά με τις κατασκευές αυτές.





Πριν από έξι χρόνια ενώ ήμουν έγκυος ο μεγάλος μου γιος είχε ανακαλύψει τις ψηφίδες από γνωστό κατάστημα. Καθότανε ήσυχος και έφτιαχνε  διάφορα σχήματα .Ξαφνικά πλησιάζει και μου λέει ''Έβαλα μία ψηφίδα στη μύτη μου και τώρα δεν μπορώ να τη βγάλω''. Ήταν Αύγουστος. Ο μπαμπάς του έλειπε στη δουλειά αρκετά μακριά και οι γείτονες έλειπαν διακοπές ενω εγώ ήμουν εννέα μηνών έγκυος. Δεν ήξερα τι να κάνω. Παρόλο που είχα σταματήσει να οδηγώ τον πήγα στο πλησιέστερο Κέντρο Υγείας με το αυτοκίνητο. Δυστυχώς δεν κατάφεραν να να βρουν τη ψηφίδα. Και με παρέπεμψαν στο Παίδων. Το Παίδων 40 km μακριά. Αλλά δεν μπορούσα να περιμένω κάποιον να έρθει και έτσι ξεκινήσαμε να πάμε . Ούτε κι εκεί κατάφεραν να βρουν την ψηφίδα οπότε γυρίσαμε σπίτι. Ίσως είπαν να μην την είχε βάλει τελικά μέσα στη μύτη.




 Από τότε όμως αποφάσισα να μην το διακινδυνεύσω ξανά. Έβαλα τις ψηφίδες το γκαράζ και δεν τις ξαναέβγαλα. Φέτος όμως ο μικρός μου γιος έπαιζε  συχνά στο νηπιαγωγείο με  τις ψηφίδες.  Μου έφτιαχνε καρδούλες και μου της έφερνε  το μεσημέρι στο σπίτι. Παρόλο που οι δασκάλες με ενθάρρυναν να δώσω ψηφίδες το παιδί εγώ φοβόμουν. Μέχρι που μια μέρα πήγε στο γκαράζ με τον παππού του και  τις έφερε επάνω ο ίδιος. Αποφάσισα να τους εμπιστευτώ ξανά. Εξηγήσαμε και πάλι ότι δεν τις βάζουμε στη μύτη ή στο στόμα και αρχίσαμε τις κατασκευές.



Μια μέρα αποφάσισα από το να κάνουμε κυκλους, καρδιες, τετράγωνα, και γενικά ακανόνιστα σχήματα όπου έμπαιναν οι ψηφίδες σε διάφορα χρώματα τελείως ανακατεμένες να προσπαθήσουμε να φτιάξουμε σχέδια με τον μικρό. Έτσι έψαξα στο ίντερνετ και βρήκα διάφορα σχέδια με ψηφίδες . Ξεκινήσαμε με τον Ντόναλντ και στη συνέχεια με τον πλούτο. Ακολούθησαν η ελληνική σημαία, η ομπρελίτσα, το σπιτάκι και φυσικά το σήμα του ΠΑΟΚ .



Καπως  έτσι μας ήρθε η ιδέα να φτιάξουμε κάτι που θα μπορούσαν να το κάνουν δώρο στους δασκάλους. Πήραμε ποτήρια της αρεσκείας μας. Και φτιάξαμε μικρά στρογγυλά φρουτάκια με τρύπα στη μέση για να μπαίνει το καλαμάκι . Ένα εύκολο δωράκι που θα το έχουν φτιάξει τα παιδιά και ταυτόχρονα πολύ χρήσιμο για να προστατεύεται ο χυμός ή το νερό μας από τα έντομα το καλοκαίρι.



Στην προσπάθεια μας αυτή μάθαμε αρκετά πράγματα για τις ψηφίδες. Για παράδειγμα δεν πρέπει να βγάζετε το σχέδιο από τη βάση του πριν κρυώσει τελείως. Διαφορετικά θα λυγίσει στη συνέχεια καθώς κρυώνει και το αποτέλεσμα δεν θα είναι ωραίο. Επίσης μην μετρήσετε την τρύπα για το  καλαμάκι  πριν ζεστάνετε το σχέδιο. Και αυτό γιατί όταν το ζεστάνετε  οι ψηφίδες  ελαφριά μεγαλώνουν με αποτέλεσμα το καλαμάκι στη συνέχεια να μη χωράει. Αφήστε λίγο μεγαλύτερο περιθώριο. Για να τοποθετείται με ευκολία το καλαμάκι και να μπορεί να κινείται λίγο στο χώρο. Ένα ακόμα σημαντικό στοιχείο είναι αυτό που ανακαλύψαμε όταν ο μεγάλος μου γιος αποφάσισε να σιδερώσω και εκείνος ένα από τα σχέδια. Μην πατήσετε το κουμπί του ατμου  στο σίδερο. Ο ατμός θα περάσει το σχέδιο και κατά πάσα πιθανότητα θα καταστρέψει τη βάση .


Αν θέλετε και εσείς να φτιάξετε σχέδια με ψηφίδες μπορείτε να επισκεφτείτε τη σελίδα μας στο Pinterest και συγκεκριμένα τον ειδικό πίνακα που λέγεται pyssla beads για να δείτε πολλά ακόμα σχέδια.

Την Παρασκευή βγήκε στη δημοσιότητα το πόρισμα της επιτροπής εθνικού διαλόγου για την παιδεία. Και ήταν η αφορμή να αναδειχθεί και πάλι ΒΑΣΙΛΙΣΣΑ η προχειρότητα στην Ελλάδα. Προχειρότητα όχι μόνο στη σύνταξη του αλλά και στην ερμηνεία και τον σχολιασμό του από τα ΜΜΕ και το κοινό. Για άλλη μια φορά μείναμε στην ατάκα και όχι στην ουσία. Μια ουσία που δεν δόθηκε ποτέ.



Τα social media γεμίζουν καθημερινά από σχολιασμούς για πριγκίπισσες και βασιλοπούλα. Λες και τα παιδιά μας με 400 € που παίρνουμε μπορούν να  έχουν τα πάντα και να νιώθουν σαν πρίγκιπες. Μια φράση αγάπης στην πραγματικότητα, άνοιξε διαμάχη και δεκάδες ανέκδοτα κατέκλυσαν το διαδίκτυο. Αν το μόνο που μου έμεινε να τους δώσω είναι πολύ αγάπη και να την εκφράσω με προσφωνήσεις ακόμα και φανταστικές πιστεύετε ότι θα τη σταματήσω για ένα πόρισμα ; Τα παιδιά αυτά είναι η ζωή μου.  Η ανάσα μου. Είναι για μένα πολύτιμα και ξεχωριστά. Για το κράτος είναι ένας ακόμα μελλοντικός πολίτης. Για μένα όμως το σπίτι μου είναι το βασίλειό μου και τα παιδιά μου βασιλοπούλα. Το θέμα δεν είναι ταξικό αλλά καρδιάς.

Και σα να μην έφταναν οι απαγορεύσεις θα δίνουμε και όρκο τιμής. Και εμείς και τα παιδιά. Δηλαδή τα παιδιά στην τρυφερή ηλικία των 6 και 7 ετών είναι σε θέση να κατανοήσουν σε τόσο βάθος τι είναι όρκος; Ενώ εμένα οι γονείς μου, μου έμαθαν ότι δεν ορκιζόμαστε για τα καθημερινά πράγματα που μπορεί να μη καταφέρουμε να τηρήσουμε αλλά για σπουδαία ιδανικά θα πρέπει να βάλω το παιδί να ορκιστεί για την καθημερινή συμπεριφορά του στο σχολείο; Να το βάλω να ορκιστεί να μην είναι παιδί;



Κατά βάση δεν διαφωνώ με όσα λέει ο όρκος. Πρέπει να σεβόμαστε τους δασκάλους αλλά ο σεβασμός κερδίζεται, δεν δηλώνεται. Ναι είμαι κατά της βίας και υπέρ της προασπισης του αδυνατου. Αλλά αυτό το χτίζεις κάθε μέρα. Κάθε στιγμή. Το χτίζεις ή το γκρεμίζεις όταν οι γονείς βλέπουν στην τηλεόραση τους βουλευτές της χώρας να τσακώνονται με χυδαίο τρόπο. Και τα παιδιά δίπλα τους να ακούνε. Όταν βλέπουν εσάς τα τελευταία χρόνια, τους βουλευτές μας να έχετε ρίξει το επίπεδο και να μην μπορείτε να συνεννοηθείτε ούτε για ένα ζήτημα, πώς περιμένετε εκείνα  να ορκιστούν ότι θα είναι ευγενικά και ότι  θα χτίσουν άριστες σχέσεις και φιλίες;


Και αν δεν τα καταφέρουν; Ποια θα είναι η επίπτωση της πράξης; Ή μήπως θα πρέπει να τους μάθουμε οτι μπορουν να δηλώνουν ότι θέλουν και να μην τα εφαρμόζουν; Όπως εσείς που ψηφίζετε νόμους που δεν έχετε διαβάσει, που δεν πιστεύετε, που θεωρείτε λάθος αλλά δηλώνετε ότι δεν μπορείτε να κάνετε αλλιώς. Πόσο έχει εκφυλιστεί η έννοια  του όρκου, της τιμής και του καθήκοντος στις μέρες μας που ζητάτε από εξάχρονα να κάνουν αυτό που θα έπρεπε να κανετε εσεις και εμείς. Η πολιτεία και οι γονείς είναι τα παραδείγματα τους. Ας διορθώσουμε το παρόν για να χτισουν αυτά το μέλλον τους. Ας τους δώσουμε ιδανικά στα οποία να πιστεύουν και να ορκίζονται. Αλλιώς απλά χτίζουμε μια ουτοπία. Για να λέμε ότι προσπαθήσαμε. Μα αρκεί μόνο προσπάθεια όταν μιλάμε για τα παιδιά μας;







Οι φωτογραφίες είναι από το pixabay.
Στο νηπιαγωγείο που πήγαινει o μικρός μου ζουν δύο μικρά αρκουδάκια. Ο Πάρης και ο Χάρης. Είναι φίλοι των παιδιών και κάθε Παρασκευή ενα παιδάκι φιλοξενεί στο  σπίτι του τον Χάρη η  τον Πάρη ανάλογα με το τμήμα που ανήκει. Έτσι τη βδομάδα που κατέφθασε η μπέμπα μας είχαμε και έναν δεύτερο επισκέπτη.  Τον Χάρη.





Ο Χάρης έφτασε μαζί με τη βαλίτσα του. Ναι, ο μικρός μας αρκούδος έχει μια μεγάλη βαλίτσα με όλα του τα υπάρχοντα. Έχει καταρχήν ρούχα. Jean παντελόνια αλλά και πιο ελαφριά για το καλοκαίρι, καρό πουκάμισα, μπλούζες, μπουφάν, κάλτσες και φυσικά παπούτσια. Τα παιδιά στις δύο μέρες που φιλοξενούν τον Χάρη τον ντυνουν και τον παίρνουν μαζί τους σε κάθε βόλτα πήγαινουν.  Για να πάει βόλτα όμως  δεν ξεχνά να χτενιστεί και να βάλει τα γυαλιά ηλίου του  .Εδώ ο μικρός μου προσπαθεί να του βάλει τα παπούτσια και φυσικά να μάθει να δένει τα κορδόνια του Χάρη.


Στη βαλίτσα του επίσης  θα βρει κανείς  οδοντόβουρτσα, οδοντόκρεμα , μπουρνούζι ,πετσέτα ,αφρόλουτρο και σφουγγάρι.  Μέσα από αυτή τη διαδικασία δίνεται η δυνατότητα στη μαμά να συζητήσει με το παιδί της πόσο σημαντικό είναι  να προσέχουμε τη καθαριότητα μας  και μαζί με το Χάρη να διασκεδάσουν την ώρα του μπάνιου.

Όπως καταλαβαίνετε από τη βαλίτσα δεν θα μπορούσαν να λείπουν και τα είδη φαγητού. Ο Χάρης  έχει το δικό του μπολ φαγητού, το δικό του ποτήρι, κουτάλι, μπιμπερό  για να τρώει μαζί με την οικογένεια.



Τέλος για την ώρα του ύπνου εκτός απ' τις πυτζάμες του υπάρχει ένα μικρό βιβλιαράκι  με το αγαπημένο του παραμύθι, Το αγαπημένο του μικρό αρκουδάκι επίσης που  το παίρνει αγκαλιά την ώρα που κοιμάται  και μία εικόνα της Παναγίας για να πει την προσευχή του πριν κοιμηθεί .

Σύμφωνα με το πρόγραμμα αυτό το παιδί πρέπει να περιποιείται μόνο του τον Χάρη όλο το Σαββατοκύριακο. Έτσι μαθαίνει να είναι πιο υπεύθυνο για τον εαυτό του. Αφού μπορεί να ντύνει το Χάρη μπορεί και τον εαυτό του. Εκτός όμως από την περιποίηση του αρκούδου είναι υπεύθυνο για να μη χαθεί κανένα αντικείμενο από τη λίστα του Χαρη. Ένα καλό παράδειγμα δηλαδή για να μαζεύει και τα δικά του πράγματα. Σε εμάς ο Χάρης ήρθε ακριβώς την κατάλληλη στιγμή. Ο γιος μου είχε  το δικό του φίλο να προσέχει οπως ακριβώς φροντίζει η μαμά το μωρό. Είχε ενθουσιαστεί. Σε βαθμό που σκέφτομαι να του δώσω έναν αρκούδο που έχουμε και να φτιάξουμε τη δική μας βαλίτσα.


Το σημαντικότερο όμως μέρος έρχεται όταν το παιδί επιστρέφει τον Χάρη στο σχολείο τη Δευτέρα.  Μαζί με το Χάρη έχει μαζί του αρκετές φωτογραφίες της οικογένειας και των αγαπημένων του παιχνιδιών. Τις δείχνει στους συμμαθητές του και εκείνοι του κάνουν ερωτήσεις για να το γνωρίσουν καλύτερα. Είναι η δική του βδομάδα. Με αυτό τον τρόπο όλα τα παιδιά μαθαίνουν τους συμμαθητές τους και δένονται περισσότερο. Κάνουν  επίσης κατασκευές για το φίλο τους  στις οποίες γράφουν τι αγαπούν στο συμμαθητή τους Και ο ίδιος γράφει τις αγαπημένες του ασχολίες και τα όνειρά του.   Για να θυμάται όσα ήθελε όταν ήταν 5 χρονών.  Πρόκειται για μια υπέροχη δριαστηριότητα για την οποία αξίζουν πολλά μπράβο στις δασκάλες του νηπιαγωγείου. Μακάρι να συναντάμε πάντα τόσο αξιόλογες δασκάλες  και τα επόμενα χρόνια.








Και μπήκαμε αισίως στον 7ο μήνα. Όλα πάνε μια χαρά και αναμένουμε το νέο μέλος . Καιρός  να οργανωθούμε λοιπόν. Να δούμε τι θα χρειαστεί το νεογέννητο. Πολλά από αυτά τα  έχουμε καταχωνιασμένα σε ντουλάπια και κούτες. Για να μην χαθώ και ψάχνομαι τελευταία στιγμή αλλά και για να βοηθήσω όλες τις νέες μανούλες που δεν γνωρίζουν τι θα χρειαστούν έφτιαξα μία λίστα με απαραίτητα και μη χωρισμένα σε κατηγορίες.






Όσοι περιμένετε το πρώτο σας μωρό ο  6ος προς 7ο μήνα είναι καλοί για να προετοιμαστείτε. Αργότερα θα είναι πιο κουραστικό για την μέλλουσα μανούλα να ψάχνει στα μαγαζιά. Σε ορισμένα από αυτά έχω βάλει αστεράκι καθώς προσωπικά πιστεύω ότι καλό  είναι να τα έχετε από την αρχή. τα υπόλοιπα μπορείτε να τα αγοράσετε και αργότερα αφού δείτε  τι δώρα θα έρθουν από συγγενείς και φίλους. Τι λέτε να πάμε για ψώνια;





Ρούχα

* 10 φορμάκια  και 10 κορμάκια. Μην σας φαίνονται πολλά. Το μωρό θα λερώνεται πολλές φορές την ημέρα και θα χρειάζεται να το αλλάζετε.

* Καλτσάκια χωρίς λάστιχο ή και χνουδωτά παντοφλάκια για πιο κρύες μέρες.

* Γαντάκια για να μην τραυματίζονται με τα νυχάκια τους.

Φορμα εξόδου στην περίπτωση που το μωρό σας έρθει τους χειμερινούς μήνες.

2 - 3 Ζακετούλες για τις απογευματινές βόλτες σας.

Λατρεμένα βρεφικά παπουτσάκια που δεν θα φοράνε συχνά αλλά σε γιορτές και εξόδους να μην είμαστε ξυπόλυτοι ε;

Σετάκια παντελόνι - μπλουζίτσα που εμένα προσωπικά με είχαν βολέψει πολύ γιατί στην αλλαγή της πάνας έβγαζα μόνο το παντελόνι. Μόνο που καλύτερα είναι οι μπλούζες να ΄μην φοριόνται από το κεφάλι.

Ειδικό απορρυπαντικό για μωρά. Ναι από εδώ και πέρα τα μωρουδιακά θα είναι ξεχωριστή πλύση!


Ύπνος

* Κούνια

Λίκνο (όχι απαραίτητο αλλά αν δεν χωράει η κούνια στο δωμάτιό σας ίσως να είναι μία πολύ βολική λύση)

* Στρώμα ειδικό για βρέφη

Πάντες που θα μπαίνουν γύρω από την κούνια για να μην χτυπάει στα κάγκελα.

* Σεντόνια βαμβακερά (1-2 στην αρχή γιατί μπορεί να έρθουν σε δώρα)

* 2  Σεντόνια αδιάβροχα από τη μία μεριά για τυχόν ατυχήματα. Προστατεύουν το στρώμα.

* 2 Κουβέρτες

Υπνόσακο



Φαγητό


* Μπουκάλια γυάλινα

* Θηλές. δοκιμάστε διαφορετικά είδη μέχρι να καταλήξετε ποια βολεύει περισσότερο το μωρό.

* Εξοπλισμό  για αποστείρωση.

* Γάλα βρεφικό. Ακόμα και αν θηλάσετε καλό είναι να υπάρχει από το πρώτο βράδυ ένα κουτί. Πιστέψτε με δεν θέλετε να τρέχει ο μπαμπάς στη μια το βράδυ ενώ το παιδί  ζητάει κλαίγοντας και άλλο γάλα και η μάνα κλαίει γοερά γιατί δεν έχει άλλο εκείνη τη στιγμή. Χαλαρώστε, προετοιμαστείτε και θα βρείτε τους ρυθμούς σας.

Μαξιλάρι θηλασμού. Βέβαια μπορεί να βολευτείτε και με κοινά μαξιλάρια.

Βραστήρας

Σαλιάρες

Δοχείο για αποθήκευση γάλακτος

* Βούρτσα για το πλύσιμο του μπιμπερό

Θερμαντήρας

* Θήλαστρο

Καρεκλάκι φαγητού για αργότερα

10 Πανάκια που θα βάζετε σε εσάς πάνω ώστε να μην σας λερώνει το μωρό αλλά και να το σκουπίζετε όποτε χρειάζεται.


Μπάνιο


Μπανάκι

Θερμόμετρο

*Σαπούνι βρεφικό

*Βαμβάκι

*Πετσέτες απαλές

*Ενυδατική κρέμα


Αλλαγή πάνας

* Πάνες. Μην αγοράσετε πολλές newborn. Το μωρό θα μεγαλώσει γρήγορα και σε λίγες μέρες θα αλλάξει μέγεθος.

* Μωρομάντηλα

* Κρέμα για συγκάματα

Αλλαξιέρα αν και εγώ βολευόμουν στο κρεβάτι μου.


Βόλτα

* Κάθισμα αυτοκινήτου 

Καρότσι

Μάρσιππος ή Sling

Τσάντα αλλαξιέρα


Χρήσιμα

* Φυσιολογικό ορό

* Πιπίλες

* Γκαζάκι

* Μπαταρίες

Ενδοεπικοινωνία

Ριλάξ

Σελτεδάκια

Πάρκο

Χτένα

Ψαλιδάκι



Πραγματικά δεν μπορώ να σκεφτώ τίποτε άλλο. Στην αγορά θα βρείτε πολλά περισσότερα προϊόντα που ίσως να σας λύσουν τα χέρια αλλά που μπορείτε και χωρίς αυτά. Αποφασίστε σιγά σιγά και μην παρασύρεστε σε περιττά έξοδα. 

Έχετε να προσθέσετε κάτι για να εμπλουτίσετε τη λίστα μας; Αλήθεια ποια αγορά που κάνατε για το μωρό σας λατρέψατε και σας έλυσε τα χέρια;


















Tον τελευταίο καιρό όλοι με ρωτάνε για το φύλου του παιδιού που περιμένω. Και δυσκολεύομαι να απαντήσω. Δεν φταίω εγώ όμως. Αφού με αφήνουν στην αμφιβολία.... Εκεί που δείχνει ο υπέρηχος κορίτσι έρχεται ο γιατρός και με προσγειώνει. Περίμενε μου λέει. Το κορίτσι δεν είναι και σίγουρο. Μπορεί κάτι να μην είδαμε. Και παρόλο που μου σπάνε τα νεύρα το προτιμώ που είναι επιφυλακτικός από την σιγουριά της πρώτης μου γυναικολόγου που έλεγε από την αρχή ότι είναι κορίτσι το παιδί και ότι έσκιζε και τα πτυχία της ακόμα!!!! Τελικά αποδείχτηκε αγόρι αλλά αυτή δεν τα έσκισε. Φαντάζεστε να είχα αγοράσει ροζ αντικείμενα; Οπότε τώρα περιμένω υπομονετικά.



Το περιμένω είναι σχήμα λόγου. Γιατί αν παρατηρήσει κανείς τις εικόνες που διαλέγω στο pinterest  θα δει ότι μία τρελή μάνα που ακόμα δεν έχει γεννήσει και δεν ξέρει καν το φύλλο  κάνει αρχείο  με ιδέες diy για την βάπτιση. Έχει σχεδιάσει με λεπτομέρεια δυο βαπτίσεις κοριτσίστικες πάντα από τα μαρτυρικά, τη διακόσμηση μέχρι και την εκκλησία. Έτσι για ξεκάρφωμα βρήκα και μια ιδέα για αγόρι αλλά μόνο 10 φωτογραφίες έβαλα. Για παν ενδεχόμενο.

Φυσικά δεν έχω ετοιμάσει τίποτε ακόμα. Μόνο προχτές βρήκα όλα τα ρουχαλάκια  σε μεγέθη 0-6 μηνών και 6-12 που είχα ανακατεμένα μαζί με τα υπόλοιπα των παιδιών και τα έβαλα σε δυο ξεχωριστές κούτες . Θα εκτυπώσω και εικονίτσες σε αυτοκόλλητο χαρτί και θα αρχίσω την αρχειοθέτηση. Ακολουθούν τα μεγέθη 1 έτους και 2. Αλλά αυτά είναι μία άλλη ανάρτηση. Αυτό που ανακάλυψα βέβαια ήταν ότι περίμενα. Πολύ μπλε βρε παιδί μου. Και σκεφτόμουν ένα κοριτσάκι μέσα σε αυτά τα ρουχαλάκια και δεν μου ταίριαζε καθόλου.

Χτες λοιπόν πήγαμε και πάλι στον γιατρό. Νισάφι πια λέω . Αυτή τη φορά θα μου το ανακοινώσει το κορίτσι σκεφτόμουν. Δεν υπάρχει περίπτωση να τρέχω  για ψώνια βέβαια αμέσως μετά. Το έχουμε σε κακό. Μετά την πρώτη γέννα που το παιδί έμεινε αρκετές μέρες στο νοσοκομείο αλλάξαμε στάση.  Στο δεύτερο είχα ετοιμάσει ότι υπήρχε στο σπίτι αλλά δεν είχα ψωνίσει ούτε μία πιπίλα. είχα φτιάξει μόνο μία λίστα με τα απαραίτητα των πρώτων ημερών και την έδωσα στον άντρα μου. Αν όλα πήγαιναν καλά θα τα ψώνιζε εκείνος. Πράγματι με το που γεννήθηκε ο μικρός μου και σιγουρευτήκαμε ότι δεν θα  την υπήρχε πρόβλημα ξανά πήρε τον γιο μας και πήγαν οι δυο τους για ψώνια. Τα διάλεξαν μόνοι τους. Και μπορεί να ήθελα να ήμουν από μία μεριά να τους καμάρωνα αλλά είχα την ευτυχία στα χέρια μου οπότε ήμουν πλήρης. Έτσι θα γίνει και αυτή τη φορά. Σύντομα θα φτιάξω μια καινούρια λίστα που θα τους την δώσω για να ψωνίσουν μόλις γεννηθεί το μωρό.



Το κακό είναι ότι δεν είμαι σίγουρη για το αποτέλεσμα αυτή τη φορά. Γιατί ναι μας το είπε ότι είναι κορίτσι (με μικρότερη επιφύλαξη τώρα) αλλά το να στέλνεις τρεις άντρες να ψωνίσουν για γυναίκα είναι οξύμωρο. Δεν ξέρω αν  θα έρθουν με φουστανάκι ή με την στολή του Παοκ για την πρώτη της  έξοδο από το μαιευτήριο. Θα θυμηθούν να πάρουν μπιμπερό και πιπίλες σε ροζ χρώμα ή θα τα δω και πάλι μπλε; Πάντως σκέφτομαι να πάρω εκείνα  τα ροζ σοσονάκια που είχα δει  online   τις προάλλες και μοιάζουν σαν παντοφλάκια για την πρώτη της έξοδο. Ε, να μην πάρει και η μανούλα κάτι;

Τις τελευταίες μέρες μοιάζαμε λίγο με το σήριαλ της ''Μουρμουρας''. Με το καινούριο ζευγάρι που τσακωνόταν αν το παιδί θα είναι αγόρι ή κορίτσι. Μόνο που εγώ είχα να αντιμετωπίσω 3 άντρες. Και ενώ ξέρω ότι ο μπαμπάς και ο μεγάλος μου γιος μόλις την δουν θα λιώσουν και θα ξετρελαθούν για τον μικρό έχω ακόμα τις επιφυλάξεις μου. Βλέπετε περίμενε έναν καινούριο φίλο στο παιχνίδι. Να παίζουν με αυτοκινητάκια και όχι με κούκλες.  Αυτό θα είναι μόνο η αρχή βέβαια. Γιατί με τα 6 χρόνια διαφορά που έχουν  δύσκολα θα συγχρονιστούν στα παιχνίδια και τις ασχολίες. Περισσότερο βλέπω να συνεχίσει να ταυτίζεται με τον μεγάλο.

Κατά τα άλλα η κοιλιά άρχισε να φαίνεται. Τις προηγούμενες φορές  ήταν τεράστια από την αρχή. Ενώ τώρα έφτασα τον 6ο μήνα πια για να το καταλαβαίνουν όσοι με βλέπουν και δεν το γνώριζαν. Ακόμα φοράω τα παλιά μου παντελόνια και τα χαμηλά μποτάκια που αγόρασα μια βδομάδα πριν μάθω ότι είμαι έγκυος. Έχουν λίγο τακούνι και γι αυτό τα αποφεύγω στην δουλειά αλλά για εξόδους δεν μπορώ να αντισταθώ. Πρέπει όμως να πάω για ψώνια  σύντομα γιατί από εδώ και πέρα τα ρούχα εγκυμοσύνης είναι πλέον απαραίτητα. Σίγουρα  θα χρειαστώ παντελόνι και καλσόν αλλά πάντα μου άρεσαν οι φαρδιές μπλούζες οπότε εκεί δεν έχω πρόβλημα.


Ο καιρός περνάει πολύ γρήγορα αυτή τη φορά. Ίσως γιατί έχω τόσα ακόμα να σκεφτώ και δεν έχω χρόνο να το συνειδητοποιήσω. Κατι τα δυο παιδια ,κάτι η δουλειά και η ανάγκη να υπάρξει μία οργάνωση στο σπίτι δεν αφήνουν το περιθώριο να σκεφτείς. Μονο φευγαλέα προσπαθώ να σκετώ οτι σε 10 χρόνια θα εχω ενα παιδί στο δημοτικό, ενα στην εφηβεια και ενα  στο πανεπιστημιο. Και πριν προλάβω να φρικάρω θα εμφανιστει κάποιος που θα με χρειάζεται και όλα θα γυρίσουν γύρω από την καθημερινότητα. Ξέρω οτι ξεκινά ενα καινουριο ταξίδι που κάθε μέρα του θα είναι και μία καινουρια πρόκληση που πλεόν θα πρέπει να αντιμετωπίσουμε και οι πέντε μαζί.



Οι φωτογραφίες  είναι από το pixabay




















Στο σχολείο φέτος τη γιορτή ανέλαβε τα παιδιά της Δ τάξης. Μια γιορτή διαφορετική από τις άλλες. Δε διαβάστηκαν τα κλασικά ποιήματα και δεν ακούστηκαν τα γνωστά τραγούδια. Φέτος η γιορτή ήταν αφιερωμένη στους δικούς τους προγόνους. Διαβάστηκαν ημερολόγια ανθρώπων της περιοχής και ακούστηκαν τα ονόματα όλων όσων έχασαν τη ζωή τους στη διάρκεια του παγκοσμίου πολέμου. Τα παιδιά ειχαν γράψει ένα μικρό κείμενο για τον δικό τους πρόγονοι. Μας παρουσίασαν την ιστορία του δικού τους ήρωα . Έτσι τα παιδιά ανακάλυψαν μέσα από μαρτυρίες ότι ιστορία του 1940 δεν είναι κάτι ξένο, κάτι απρόσωπο. Αλλά ότι σχεδόν σε κάθε οικογένεια υπάρχει ένας γενναίος που οφείλουμε να θυμόμαστε και να τιμούμε.




Θα έχετε ακούσει πολλές φορές στις ειδήσεις να παίρνουν συνέντευξη από παιδιά που είτε για να κάνουν πλάκα είτε γιατί πραγματικά δεν γνωρίζουν απαντούν στην ερώτηση "Τι γιορτάζουμε σήμερα ;" με τρόπο που σοκάρει. Μιλουν για έλλειψη παιδείας και οτι τα παιδιά στο σχολείο δεν μαθαίνουν ιστορία. Μα η ιστορία δεν πρέπει να είναι αποστήθιση και καταγραφή των γεγονότων. Η ιστορία είναι βίωμα που ξεκινά απο την οικογένεια.  Έχετε σκεφτεί το βράδυ αντί για παραμύθια να μιλήσετε για μυθους και πραγματικά ιστορικά γεγονότα; Να ψάξετε να βρείτε τους δικούς σας ήρωες την οικογένεια και να μιλήσετε στα παιδιά για τα κατορθώματά τους;


Ο μικρός μου πάλι έμαθε στο σχολείο να γράφει την πρώτη του λέξη και αυτή ήταν το "ΟΧΙ". Μια λέξη που μας αναστατώνει όταν την ακούμε από το στόμα τους, αλλά που είναι τόσο βαθιά και δυνατη. Ενα  Οχι που πρέπει για να το πεις να ξέρεις να μετράς το κόστος και τις θυσίες.  Έχει νόημα όταν γίνεται συνειδητά και δε σε νοιάζει αν θα πρέπει να δώσεις και τη ζωή σου γι' αυτό. Ενα Όχι  που είπαν το 1940 άνδρες, γυναίκες και παιδιά, ξέροντας ότι πάνε στο θάνατο. Που όμως είπαν με το χαμόγελο στα χείλη. Γιατί αυτό πρέπει να μάθουμε στα παιδιά μας. Να υπερασπίζονται τα ιδανικά, τις αξίες τους, την πατρίδα και την οικογένειά τους, με αγάπη και χαμόγελο.
Αγαπητά μου παιδιά,

Απευθύνομαι σε εσάς κυρίως που δίνεται πανελλαδικές εξετάσεις σε λίγο καιρό. Αυτές οι μέρες που έρχονται θα είναι αρκετά δύσκολες. Γιατί ενώ η φύση θα ξαναγεννιέται εσείς θα θυσιάζεται στιγμές από την καθημερινότητά σας πάνω στα βιβλία.



Έχετε αρχίσει να κουράζεστε το νιώθω αλλά  ο αγώνας δεν έχει τελειώσει. Είναι σαν να έχεις τρέξει χιλιόμετρα , να βλέπεις το τέρμα και να αισθάνεσαι την ανάσα σου να κόβεται. Τα πόδια σου να λυγίζουν από την κούραση και να μην θέλεις να συνεχίσεις. Κλείστε τα μάτια για λίγο. Μην κοιτάτε το τέρμα. Κοιτάξτε κάτω το επόμενο βήμα. Πρέπει να είναι σταθερό. Μόνο το επόμενο βήμα. Και αν νιώθετε ότι δεν πατάτε σταθερά τεντώστε το χέρι. Εμείς θα είμαστε εκεί να σας στηρίξουμε.

Πολλές φορές είμαστε αυστηροί μαζί σας, αλλά είναι από αγάπη πιστέψτε με. Δεν θέλουμε να επαναλάβετε λάθη που έχουμε δει να γίνονται τόσες φορές. Γιατί θέλουμε σε λίγους μήνες να δούμε χαμόγελα από όλους σας. Να περάσετε ένα ξένοιαστο καλοκαίρι που θα γευτείτε όσα στερηθήκατε τόσους μήνες.

Πιστεύετε ότι ειναι η πιο δύσκολη περίοδος της ζωής σας. Το ίδιο πιστεύαμε και εμείς κάποτε. Μακάρι να μπορούσα να σας πω ότι βαδίζετε το δυσκολότερο δρόμο   και στο τέλος του είναι η ευτυχία. Δυστυχώς είναι απλά ο δρόμος που οδηγεί στο στάδιο της ζωής. Αλλά είναι  και εκείνο το μονοπάτι που σας κάνει πιο δυνατούς ,πιο έτοιμους να αντιμετωπίσετε τον κόσμο που ανοίγεται μπροστά σας.


Τους τελευταίους μήνες θέλω να παλέψετε πιο μεθοδικά. Να οργανώσετε τη δουλειά σας και να επικεντρώσετε την προσοχή σας στις αδυναμίες σας. Ξέρετε τι σας δυσκολεύει. Μην ξοδεύετε άσκοπα το χρόνο σας. Σε λίγο όλα αυτά θα είναι μία καλή ανάμνηση. Και σε μερικά χρόνια είτε ως καθηγητές ,είτε ως γονείς  θα έρθει η σειρά σας να δώσετε τις ίδιες συμβουλές και να απλώσετε το χέρι.

Καλή επιτυχία.
Με αγάπη
Η δασκάλα σας





Το γλυκό μου αγόρι ξεκίνησε το πρωί για το δεύτερο διήμερο με τους προσκόπους. Αυτή τη φορά θα πάνε λίγο πιο μακριά. Στην Πάρνηθα. Νιώθω σαν να ανοίγει τα φτερά του και να πετά ψηλά. Ήταν πιο χαλαρός αυτή τη φορά . Αυτή την εκδρομή την περίμενε καιρό.



Ετοιμαζόταν εδώ και καιρό.Όπως σας είχα πει  μετά το πρώτο διήμερο  χρειαζόταν καινούρια πράγματα. Όπως κατάλληλο σακίδιο, υπόστρωμα και μπότες αναρρίχησης. Γάντια και καινούριο παγούρι. Τα περισσότερα τα ζήτησε σαν δώρα από τα Χριστούγεννα και έτσι όλοι (μαζί με παππούδες και γιαγιάδες) συμπληρώσαμε τον απαραίτητο  εξοπλισμό.  Και χτες  τα συγκέντρωσα όλα στο κρεβάτι και άρχισα να ψάχνω πως θα τα χωρέσω.




Οι οδηγίες που μας δίνονται είναι σαφείς. Δεν παίρνουν τα παιδιά τίποτε παραπάνω από τα απαραίτητα που έχουν οριστεί στο φυλλάδιο. Πρώτον γιατί άντε να τα χωρέσεις μετά στο σακίδιο πλάτης!!! Και δεύτερον για να μην κουβαλάνε παραπάνω βάρος. Λίγο με τον υπνόσακο έχω ένα θέμα και δεν ξέρω που να τον τοποθετήσω. 



    

  ΑΠΑΓΟΡΕΥΟΝΤΑΙ ΑΥΣΤΗΡΑ

Κινητό τηλέφωνο
Φαγητό και σνακ απ' το σπίτι
Game Boy-ηλεκτρονικά παιχνίδια
Φωτογραφική μηχανή (μόνο μιας χρήσης)


Αυτοί οι περιορισμοί είναι οι αγαπημένοι μου. Ξέρω ότι για 2 μέρες το παιδί μου θα αποτοξινωθεί από την τεχνολογία  και θα παίξει  με άλλα παιδιά. Γιατί αυτό που λείπει από τα παιδιά μας είναι το πραγματικό παιχνίδι. Να κάνουν σχέσεις φιλικές και να χαρούν ατελείωτες ώρες παιχνιδιού.




Να μάθουν να συνεργάζονται και να μοιράζονται. Να βοηθούν και να χαίρονται τις χαρές της φύσης και της ζωής. Να σας πω την αλήθεια μου τους ζηλεύω. Μήπως να πάμε κατασκήνωση και εμείς οι μαμάδες;


Πριν λίγους μήνες σας είχα γράψει για τον αγαπημένο μας Τόνυ. Το σκυλάκι μας που έγινε συννεφάκι. Εδώ και μέρες ο παππούς και η γιαγιά μας είχαν ενημερώσει ότι θα φέρουν ένα κουταβάκι από το χωριό. Ξέραμε την μανούλα του και έτσι δεν ρωτήσαμε άλλα. Είπαμε το ναι αλλά στα παιδιά κουβέντα. Κάτσε να φτάσει είπαμε.

Έτσι την Παρασκευή το μεσημέρι γυρνώντας από το σχολείο τα περίμενε μία μεγάλη έκπληξη!!! Ένα μικρό φοβισμένο κουταβάκι. Ίσα που στεκόταν στα πόδια του από το φόβο. Και έτρεμε. Άλλο περιβάλλον , καινούριοι άνθρωποι. Το έβλεπες στα μάτια του ότι ήταν σαστισμένο.


Ο μεγάλος  μου γιος σάστισε. Αν και περίμενα ότι θα ουρλιάζει από χαρά σιγανά ψιθύρισε ''Ενα κουταβάκι για μας;'' . Δεν το πίστευε ακόμα. Από την μέρα που χάσαμε τον Τονυ μας έψαχνε συνέχεια στο διαδίκτυο για σκυλιά. Έμαθε τις περισσότερες ράτσες, είδε βιντεακια για να μάθει να εκπαιδεύει ένα κουτάβι και ανυπομονούσε. Αλλά όταν το είδε μπροστά του δεν το περίμενε. 



Αντίθετα ο μικρός μου την χάιδεψε, έπαιξε αλλά δεν είδα και μεγάλο ενθουσιασμό. Και το βράδυ αν τον ρωτούσες τι σου έφερε η γιαγιά έλεγε γλυκάκια. Για τον σκύλο κουβέντα. Μιλώντας μαζί του φάνηκε ότι δεν έχει ξεπεράσει τον χαμό του παλιού του φίλου και δυσκολεύεται να αποδεχτεί το κουταβάκι. Το οποίο δεν βοηθάει κιόλας σαν μωρό που είναι. Σκαρφαλώνει πάνω του, τον γραντουνάει και εκείνος της λέει αυστηρά '' Ο Τονυ δεν μου τα έκανε αυτα''. Κάνει συγκρίσεις. Βέβαια υπάρχουν και στιγμές που σηκώνει τον κόσμο  γιατί δεν μπορεί να βγει έξω να παίξει μαζί της!!!



Η μικρή Ιρμα τα πρώτα βράδια σήκωσε την γειτονιά από το κλάμα. Ήταν σαν να έχεις ένα νεογέννητο. Ευτυχώς κράτησε μόνο δυο νύχτες το ξενύχτι. Τώρα κοιμάται ήσυχα. Συνήθισε τον χώρο και τους ανθρώπους. Τρελαίνεται για χάδια και μαθαίνει πολύ εύκολα. Έχουμε αρχίσει να της βάζουμε κανόνες όπως να μην πηδάει πάνω στους άλλους κτλ. Έχουμε πολύ δρόμο μπροστά μας. 
Αλλά είμαστε χαρούμενοι για το νέο μέλος της οικογένειας. Αφήστε που επιτέλους έχουμε και ένα κοριτσάκι και δεν είμαι το μονο θηλυκό! Και ίσως σε λίγο καιρό να αποκτήσει και η Ιρμα μια συντρόφια. 


Είμαι σίγουρη ότι το μικρό μας συννεφάκι μας έστειλε το πιο γλυκό μωρό για να γεμίσει τις καρδιές μας.



 Σήμερα είναι η Μέρα Ασφαλούς Διαδικτύου. Και νομίζω ότι είναι η κατάλληλη ευκαιρία να  ενημερωθούμε για τους κινδύνους που κρύβει για τα παιδιά μας και την δυνατότητα που έχουμε να τα προστατέψουμε.

Για τα παιδιά πλέον ο κυβερνοχώρος είναι μία καθημερινή πραγματικότητα. Είναι κάτι φυσικό που πρέπει να αποδεχτούμε και να το διαχειριστούμε κατάλληλα. Μαθαίνουν πολύ γρήγορα και από μικρή ηλικία ξεπερνούν σε γνώσεις τους γονείς τους.  Όμως όπως και  για τον πραγματικό κόσμο δεν είναι έτοιμα να τον αντιμετωπίσουν μόνα , έτσι συμβαίνει και για το διαδίκτυο. Οι κίνδυνοι που διατρέχουν είναι πολλοί. Συνήθως δεν προστατεύουν τα προσωπικά τους δεδομένα και θεωρούν πολύ ελκυστικό να έχουν πολλούς φίλους ακόμα και αν δεν τους γνωρίζουν. Από την άλλη η ελευθερία και η δυνατότητα να είσαι ανώνυμος στο  διαδίκτυο το έκανε  το καλύτερο μέρος για ανθρώπους που σκοπό έχουν να βλάψουν τα παιδιά. Είναι τόσο εύκολο να τα προσελκύσουν πια. Σαν να αφήνεις την πόρτα σου ανοιχτή.

Από την άλλη υπάρχει και ο κίνδυνος του εθισμού. Και αν είναι  δύσκολο να αναγνωρίσει ένας ενήλικας ότι έχει εθιστεί πιστέψτε με, ένα παιδί δεν πρόκειται να το καταλάβει ποτέ. Όταν είμαστε μπροστά στον υπολογιστή είναι σαν να σταματάει το ρολόι. Και όμως ο χρόνος τρέχει. Και τα παιδιά  δεν μπορούν να κατανοήσουν γιατί πρέπει να βγουν από τον μαγικό τους κόσμο. Φανταστείτε ότι είναι σαν να μας δινόταν η δυνατότητα να μπούμε μέσα στα παραμύθια που διαβάζαμε μικροί.  Τα παιδιά χρησιμοποιούν το διαδίκτυο κάθε ώρα και στιγμή. Μέσω του κινητού έχουν άμεση πρόσβαση σε όλα τα κοινωνικά δίκτυα. Και αυτό δεν είναι καθόλου κακό αν δεν έρχεται  να  ζημιώσει  την πραγματικότητα. Τις σχέσεις και τις σπουδές τους. Αν δεν γίνεται επικίνδυνο για την ασφάλειά τους.






Πως μπορούμε να προστατέψουμε το παιδί μας;

Μα φυσικά με την γνώση. Τα παιδιά μαθαίνουν τους υπολογιστές τόσο στο σχολείο όσο και από φίλους. Ψάχνουν ,ρωτούν , πειραματίζονται. Μην διστάσετε να κάνετε το ίδιο. Ενημερωθείτε για τις ιστοσελίδες που προτιμούν τα παιδιά σας. Μάθετε για τα social media και ανοίξτε τα δικά σας προφίλ. Ζητήστε από τα παιδιά σας να σας μάθουν πολλά πράγματα και δείξτε ενδιαφέρον για την τεχνολογία. Τίποτε δεν μενει κρυφό στο διαδίκτυο άρα ούτε και στους γονείς.  Ζητήστε να σας κάνουν φίλους στα δίκτυά τους και κάντε τους και εσείς. Ζητήστε να σας πουν τα ψευδώνυμα που χρησιμοποιούν και βάλτε στις μηχανές αναζήτησης τόσο το όνομα , όσο και το ψευδώνυμο του παιδιού σας. Έτσι μπορείτε να ελέγχετε αν το όνομα τους εμπλέκεται σε κάτι περίεργο. Όσο μεγαλώνουν θα έρθει ο καιρός που αυτόν τον έλεγχο θα τον κάνουν μόνα τους για τα προστατέψουν τον εαυτό τους. Τα παιδιά πρέπει να καταλάβουν ότι δεν είναι υπό επιτήρηση. Δεν είναι σαν να διαβάζετε το προσωπικό τους ημερολόγιο. Άλλωστε όλα αυτά τα στοιχεία είναι διαθέσιμα στον οποιοδήποτε. Αφού μπορείτε να τα βρειτε εσείς μπορούν και οι φίλοι τους και οι καθηγητές αλλά και οι άνθρωποι που μπορούν να τους βλάψουν. Αρα πρέπει να σκέφτονται πιο αυστηρά τι ανεβάζουν και τι σχόλια κάνουν.



     photo credit: CoderdojoBrianza via photopin (license)


 Τι να συμβουλέψουμε τα παιδιά για να είναι ασφαλή.

Τα παιδιά είναι βασικό να καταλάβουν ότι δεν είναι μόνα τους και ότι δεν είναι έρμαιο του κάθε κακόβουλου που θα θελήσει να τα προσεγγίσει. Πρέπει να ξέρουν ότι έχουν φωνή, δύναμη, δικαιώματα αλλά και συμμάχους. Καταρχάς πρέπει να λένε την αλήθεια πάντα στους γονείς για να αποτελέσουν την ασπίδα τους. Αν πάρετε είδηση ότι έχουν έρθει σε επαφή με ακατάλληλο υλικό αντιδράστε ψύχραιμα. Εξηγήστε ότι δεν πειράζει και ότι θα λύσετε εσείς το πρόβλημα. Παρόμοια συμβουλή θα έδινα και στους εκπαιδευτικούς των παιδιών που πρέπει να αποτελούν το καλό παράδειγμα και να  μιλούν με τα παιδιά.
Συμβουλέψτε τα να:

  • Μην δίνουν το όνομα, την διεύθυνση και τον αριθμό του τηλεφώνου μέσω διαδικτύου.
  • Να μην εμπιστεύονται τους κωδικούς πρόσβασης σε φίλους τους. Είναι καθαρά προσωπική και για την δική τους ασφάλεια. 
  • Να προσέχουν τι φωτογραφίες ανεβάζουν.
  • Να αποσυνδέουν την κάμερα όταν δεν την χρησιμοποιούν.
  • Να μην ανοίγουν Spam email και γενικά αν δεν γνωρίζουν το αποστολέα.
  • Να μην απαντούν σε περίεργα και κακόβουλα σχόλια. Ας αποθηκεύσουν τις αποδείξεις και ας απευθυνθουν άμεσα σε έναν ενήλικα.
  • Να μην συναντούν  κανέναν που δεν γνωρίζουν χωρίς την παρουσία γονέα.
  • Να σας λένε ότι περίεργο πέσει στην αντίληψή τους.
  • Να είναι και οι ίδιοι ευγενικοί γιατί αυτή είναι η εικόνα τους στον έξω κόσμο και μπορεί αργότερα να μετανιώσουν για κάτι χωρίς όμως να είναι αυτό αναστρέψιμο




                photo credit: CoderdojoBrianza via photopin (license)


Γενικά θα έλεγα ότι έχουμε ένα πολύ καλό όπλο απέναντι στην τεχνολογία. Την γνώση. Αν δείξουμε πραγματικό ενδιαφέρον για τις προτιμήσεις των παιδιών μας μπορούμε να τα έχουμε ασφαλή. Περισσότερες πληροφορίες μπορείτε να βρείτε στο Ασφάλεια στο Διαδίκτυο.  Πληροφορίες και υλικό για γονείς, εκπαιδευτικούς αλλά και για τα ίδια τα παιδιά. Γιατί  είναι απλά στο χέρι μας να σερφάρουμε με ασφάλεια.


                                            Βιντεο για την ορθη διαχειριση προσωπικών δενδομένων στο facebook




Θυμάμαι ακόμα εκεινη τη μέρα που το αγόρι μου φόρεσε την καινούργια του τσάντα και πήγε στην πρώτη δημοτικού. Τη μουτρωμένη φατσούλα που δεν ηξερε πως θα ηταν και τι θα αντιμετώπιζε στην πρώτη τάξη. Και πράγματι στο δημότικό τα πραγματα δεν ειναι τόσο ευκολα. Το παιδί εχει να αντιμετωπίσει τα μαθήματα, το διαβασμα αλλά και τις σχέσεις με τους συμμαθητές. Γιατι το δημοτικό είναι μια μικρή κοινωνία. Με υποχρεώσεις , προστριβές, επιτυχίες , τσακωμους , δυσκολίες. 

Ξεροντας λοιπόν την αγωνία να ξεκινήσει το παιδί σας με λιγότερο αγχος, ξεροντας  τι θα εχει να αντιμετωπίσει προτείνουμε στις μανουλες το '' Ένα βήμα πριν το θρανίο.'' Το δημιουργικό πρόγραμμα προετοιμασίας  για την ομαλή μετάβαση στη σχολική ζωή από τις εκδόσεις Μεταιχμιο. 



Δείτε παρακάτω αναλυτικά τι περιλαμβάνει το πρόγραμμα.

Δευτέρα 1 Σεπτεμβρίου-Παρασκευή 5 Σεπτεμβρίου 2014, 6-7 το απόγευμα
«Με μια σβήστρα για βοηθό κι ένα μολύβι για αρχηγό!»: Εργαστήριο δημιουργικής γραφής και ανάγνωσης με την Άλκηστη Χρονάκη
Η δημιουργική γραφή απελευθερώνει τη δημιουργικότητα και ενεργοποιεί τη φαντασία του παιδιού. Με ιστορίες που είτε τις δημιουργούν είτε τις διαβάζουν στο εργαστήριο δημιουργικής γραφής, τα παιδιά διασκεδάζουν, εκφράζουν με λόγια τις σκέψεις και τα συναισθήματά τους, πειραματίζονται, ανακαλύπτουν τις δεξιότητές τους. Κατά τη διάρκεια των συναντήσεων θα δουλέψουμε με επιλεγμένο υλικό με θέμα τη σχολική πραγματικότητα, έτσι ώστε μέσα από το παιχνίδι οι μικροί μας μαθητές να ενταχθούν ομαλά στο σχολικό περιβάλλον.

Δευτέρα 1 Σεπτεμβρίου 2014, 7-8 το απόγευμα
«Παιδικοί φίλοι, φίλοι παντοτινοί»: Εργαστήριο με θέμα τη φιλία, με την Ειρήνη Ζέρη
Ταξιδεύουμε στον κόσμο της φιλίας, γνωρίζουμε την ομορφιά της, ανακαλύπτουμε την αξία
της. Μαθαίνουμε να προσεγγίζουμε και να αποκτούμε νέους φίλους, να επικοινωνούμε με αγάπη και κατανόηση, να «χτίζουμε» δυνατές φιλίες, που αποτελούν τα θεμέλια για ένα ευτυχισμένο μέλλον.

Τρίτη 2 Σεπτεμβρίου 2014, 7-8 το απόγευμα
«Ας φιλοσοφήσουμε»: Εργαστήριο με αφορμή το βιβλίο Είναι άδικο! από τη σειρά «Ο μικρός φιλόσοφος» με την Ειρήνη Ζέρη
Παρέα με τον Πίκολο, τον μικρό μας φιλόσοφο, παίζουμε και μαθαίνουμε να μεγαλώνουμε,
με δικαιώματα και υποχρεώσεις. Αναγνωρίζουμε και εκφράζουμε συναισθήματα, ανακαλύπτουμε κανόνες συνύπαρξης, κατανοούμε κώδικες που είναι αναγκαίοι για την αρμονική μας συμβίωση μέσα στο σχολικό πλαίσιο και ευρύτερα στο πλαίσιο της κοινωνίας.

Τετάρτη 3 Σεπτεμβρίου 2014, 7-8 το απόγευμα
«Τα χέρια δεν είναι για να δέρνουμε»: Εργαστήριο με αφορμή το ομώνυμο βιβλίο συμπεριφοράς με την Ειρήνη Ζέρη
Μέσα από παιχνίδια δημιουργικής έκφρασης και αυτοσχεδιασμού μαθαίνουμε να διαχειριζόμαστε αρνητικά συναισθήματα, να τα αξιοποιούμε δημιουργικά, με θετικές σκέψεις και συμπεριφορές. Με βιωματικές δραστηριότητες, δημιουργούμε συνθήκες αλληλοκατανόησης, αυτοελέγχου, αλληλοσεβασμού, με στόχο την ισορροπημένη και χαρούμενη καθημερινή ζωή μέσα στο νέο σχολικό περιβάλλον.

Πέμπτη 4 Σεπτεμβρίου 2014, 7-8 το απόγευμα
«Μαθαίνουμε να τρώμε υγιεινά»: Εργαστήριο για τη σωστή διατροφή με την Ειρήνη Ζέρη
Γινόμαστε πρωταγωνιστές της υγιεινής διατροφής, ανακαλύπτουμε τα πολύτιμα
μυστικά της και μαθαίνουμε να επιλέγουμε υγιεινές τροφές για το κολατσιό μας
στο σχολείο αλλά και στο σπίτι. Όλα αυτά μέσα από διασκεδαστικές δραστηριότητες,
παιχνίδια με τη «Διατροφική Πυραμίδα», κουκλοθέατρο, θεατρικό παιχνίδι και εικαστικά
δρώμενα. Στόχος μας να αποκτήσουμε υγιεινές διατροφικές συνήθειες, αναγνωρίζοντας
παράλληλα τη σπουδαιότητά τους.

Παρασκευή 5 Σεπτεμβρίου 2014, 7-8 το απόγευμα
«Το βιβλίο είναι το αγαπημένο μου παιχνίδι!»: Ένα χαρούμενο βιβλιοεργαστήρι με την Ειρήνη Ζέρη
Οι μικροί μας καλλιτέχνες ομορφαίνουν τον κόσμο του βιβλίου με τις δικές τους δημιουργίες! Συνθέτουν χρώματα, υλικά και φαντασία και φιλοτεχνούν τα καλλιτεχνήματά τους με μεράκι και συνεργασία. Αναδεικνύουν τη δημιουργικότητά τους, απολαμβάνουν στιγμές έμπνευσης και δημιουργίας και οδηγούνται σε κατασκευές χρήσιμες και ιδανικές για την έναρξη της σχολικής χρονιάς!




Και επειδή οι θέσεις είναι λίγες κανονίστε απο τώρα πριν πατε για διακοπές  την συμμετοχή σας.Και μαλιστα και εσεις σαν γονεις θα μάθετε από τος ειδικούς πως να βοηθησετε τα παιδιά αυτή τη δυσκολη χρονιά. Τα παιδιά περιμένει και ενα πολύ χρήσιμο δώρο. Αν εχετε λοιπόν πρωτάκι μπορείτε να βρείτε  περισσότερες πληροφορίες θα βρείτε εδώ.


Καλές βουτιές λοιπόν στα πρωτάκια και καλή αρχή το Σεπτέμβρη!




Τα σχολεία έκλεισαν και τα μικρά μας είναι περισσότερες ώρες στο σπίτι. Που σημαίνει ότι ή που θα λιώσουν στην τηλεόραση ή που θα το γκρεμίσουν. Και η αλήθεια είναι ότι δεν έχουν άδικο. Βαριούνται και βρίσκουν αυτό τον τρόπο για να διασκεδάσουν. Αν όμως τους προσφέρουμε εμείς δημιουργική απασχόληση είμαι σίγουρη ότι θα είναι πιο συνεργάσιμα αλλά κυρίως πιο ευτυχισμένα.


I Am Enjoying Summer Vacations


Έτσι λοιπόν σκέφτηκα να φτιάξω μία λίστα με 85 δραστηριότητες, μία για κάθε μέρα. Και φυσικά να την μοιραστώ μαζί σας. Το διαφορετικό είναι ότι η λίστα περιέχει ιδέες από τους πιο γνωστούς ιστοχώρους που ασχολούνται με τα παιδιά. Έχουμε λοιπόν 85 links από 55 σελίδες. Ήταν μία αφορμή για μένα να γνωρίσω σελίδες που δεν ήξερα, να ανακαλύψω ότι αγαπημένα blogs  με κατασκευές δεν είχαν παιδικές ιδέες με αποτέλεσμα να μην μπουν στην λίστα. Επίσης κατάφερα να ψάξω σε βάθος αρκετές από τις σελίδες σε ένα πολύ δημιουργικό ταξίδι. Οι δραστηριότητες δεν είναι μόνο 85 αφού υπάρχουν αναρτήσεις που θα σας δώσουν παραπάνω από μία μέρες. Βάλτε στόχο να ανοίγετε μία κάθε μέρα και να την πραγματοποιείτε με τα παιδιά σας. Κάντε αυτό το καλοκαίρι να μείνει για πάντα στις αναμνήσεις τους.




Νιώθετε ότι οι δουλειές του σπιτιού είναι βουνό και κανένας στην οικογένεια δεν σας βοηθάει;




Για να δούμε πως θα τους πείσουμε να βοηθήσουν!



ΑΓΩΝΑΣ ΚΑΘΑΡΙΣΜΑΤΟΣ

  • Χρόνος παιχνιδιού : 30 λεπτά
  • Σκοπός του παιχνιδιού : Καθαρό σπίτι
  • Νικητής: Αυτός που θα τελειώσει την λίστα του πρώτος!
  • Βραβείο: Θα επιλέξει το μέρος της απογευματινής βόλτας.


ΟΔΗΓΙΕΣ


Φτιάξτε ξεχωριστές λίστες με τις δουλειές που θα θέλατε να κάνει το κάθε μέλος της οικογένειας. Προσοχή πρέπει να επιλέξετε σωστά ανάλογα με την ηλικία , τις προτιμήσεις τους και τις ικανότητες τους. Το τρίχρονο για παράδειγμα δεν μπορεί να βάλει πλυντήριο! Για τα μικρότερα παιδιά που δεν ξέρουν να διαβάζουν χρησιμοποιήστε εικόνες. 



Προσέξτε να μην υπερβάλλετε στον αριθμό των εργασιών που θα έχει η κάθε λίστα. Ο στόχος πρέπει να είναι εφικτός μέσα στο χρονικό περιθώριο που έχετε θέσει. Μάλιστα μην αυξήσετε το όριο των 30 λεπτών. Κατά πάσα πιθανότητα μετά το μισάωρο μόνο εσείς θα συνεχίσετε. Καλύτερα να επαναλάβετε το παιχνίδι μέσα στη βδομάδα παρα να ζητήσετε να ''παιξουν'' περισσότερη ώρα.


 Μην περιμένετε να γίνουν όλα τέλεια. Ενθαρρύνετε τα μέλη της οικογένειας και  μην τους κάνετε παρατήρηση. Αν κάτι δεν έγινε καλά κάντε το  εσείς κρυφά την επόμενη μέρα. Δώστε τους χρόνο να μάθουν.

 Κάντε το παιχνίδι διασκεδαστικό. Βάλτε μουσική και συνεχίστε να χαμογελάτε ακόμα και αν χυθεί το απορρυπαντικό στο πάτωμα.

Την επόμενη φορά αλλάξτε τις εργασίες τις κάθε λίστας ώστε να αλλάξει και ο νικητής αλλά και να έχει ενδιαφέρον το παιχνίδι. . Εννοείται ότι κρατάμε το λόγο μας και το απόγευμα διασκεδάζουμε στην επιλογή αυτού που τελείωσε τη λίστα του πρώτος  ή που έκανε τα περισσότερα μέσα στο διάστημα των 30 λεπτών.

Τέλος ζητήστε από τα μέλη της οικογένειας να διατηρήσουν το σπίτι καθαρό, όσο και αν αυτό φαντάζει εξωπραγματικό!


Καλή διασκέδαση!





Σήμερα γράφω για σένα στο μπροστινό αυτοκίνητο που δεν είχες το τρίχρονο παιδί σου σε καθισματάκι.
Που δεν του είχες βάλει ζώνη.
Που του επέτρεπες να είναι όρθιο ανάμεσα στα μπροστινά καθίσματα.
Που σταματώντας στο φανάρι είδα ότι εσύ φορούσες ζώνη.

Είναι δυνατόν να αγαπάς πιο πολύ τον εαυτό σου από το παιδί σου;

Ενδεχομένως να φορούσες μόνο και μόνο για να μην πάρεις κλήση. Ακόμα και έτσι σημαίνει ότι είσαι ενήμερος ότι υπάρχει πρόστιμο ,που προφανώς υπάρχει για όσους από μόνοι τους δεν θέλουν  να σκεφτούν τι είναι καλό για την ζωή τους.  Αρα γνωρίζεις και τους κινδύνους. Γιατί θεωρείς ότι λοιπόν το παιδί σου δεν κινδυνεύει; Επίσης να σε ενημερώσω ότι και για τη μη χρήση ζώνης ή παιδικού καθίσματος υπάρχει πρόστιμο (83 ευρώ). Μπορεί έστω και αυτό να σε αποτρέψει την επόμενη φορά.


                    
                                                                      foto

Και για όλους εκείνους που θα πουν δικαιολογίες του τύπου:
  • Δεν θέλει το παιδί την ζώνη. Κλαίει και χτυπιέται.
  • Δυο στενά πιο κάτω θα πάω.
  • Δεν τρέχω, προσέχω.
να πω ότι η πρώτη αιτία θανάτου στα παιδιά είναι τα τροχαία ατυχήματα. 

Αν λοιπόν δεν αγαπάς πιο πολύ τον εαυτό σου δες το παρακάτω βίντεο και την επόμενη φορά που θα μπείτε στο αυτοκίνητο βάλε το παιδί σε ειδικό κάθισμα, βάλτου ζώνη ασφαλείας και μετά βάλε και στον εαυτό σου.



Καλή βδομάδα σε όλους.


Άλλο ένα καλοκαίρι με στερητικά συμπτώματα μαμάς. Θυμάστε πέρσι που το μεγάλο μου ζουζούνι αφού χτύπησε στα βραχάκια  και πήρε για παράσημο 5 ραματάκια έφυγε για διακοπές στο χωριό μακριά από τη μαμά;



Ε φέτος πήραμε πάλι παράσημο. Δυο ραματάκια αυτή τη φορά  σε σύγκρουση με μπαλκονόπορτα.  Ήταν 11 το βράδυ και όταν τον πλησίασα δεν φαινόταν κάτι αρχικά.  Αλλά όταν πήγα να τον χαιδέψω στο κεφάλι φρίκαρα. Αίμα γέμισε το χέρι μου. Τον βουτάει ο άντρας μου στο μπάνιο και εγώ χωρίς καν να τον δω βούτηξα τον μικρό και σε δευτερόλεπτα τον είχα αφήσει στην νονά του από δίπλα. Γύρισα κλείδωσα το σπίτι και φύγαμε.  Σαν να με κυνηγούσε ο χρόνος. Δεν νοιάστηκα για τον μικρό. Ευτυχώς ήμουν σίγουρη ότι ήταν σε καλά χέρια. Αλλά δεν κοίταξα και τον μεγάλο καθόλου. Ήξερα ότι δεν μπορούσα να κάνω κάτι περισσότερο από τον μπαμπά του. Ενεργούσα ενάντια στο χρόνο. Ήθελα να βεβαιωθώ. Να τον δει γιατρός και να μην κάνω εικασίες. Πρέπει να έκανα χρόνο ρεκόρ. Ήμουν σίγουρη  ότι από το κέντρο υγείας θα μας ξαναστείλουν στο Παίδων αλλά ευτυχώς την γλυτώσαμε. Ο γιατρός- παπάς είχε και ελαφρύ χέρι και τον αντιμετώπισε με υπομονή και αγάπη.  Το παιδί τον λάτρεψε. Βέβαια όλο το προσωπικό του μιλούσε ,τον ενθάρρυνε γιατί ξέροντας τι τον περιμένει δεν δεχόταν με τίποτα. Αλλά ευτυχώς πέρασε.

Και όπως και πέρσι έφυγε και φέτος για το χωριό μόλις έβγαλε τα ράμματα.  Και αυτή τη φορά πήρε και τον αδερφό του μαζί. Διπλό το χτύπημα για την μάνα. Πέρσι το είχα ρίξει στις κατασκευές. Έβαφα ότι έβρισκα στο σπίτι.







Και φέτος λοιπόν με βλέπω να σας βομβαρδίζω με κατασκευές τις επόμενες μέρες. Έχω ήδη πολλά στο μυαλό μου. Δεν θα μου ξεφύγει τίποτα άβαφο!!!

Προχτές λοιπόν που ήταν η τελευταία μέρα που περάσαμε μαζί (αφού χτες δούλευα) τους έκανα πολλά χατίρια.

Κρέπες θελαν τα μωρά μου. Ένα βουνό η μαμά.



Με μερέντα για πρωινό  και ζαμπόν τυρί για το βράδυ.




Το μεσημέρι κοτόπουλο με ριζάκι λες σερβιρισμένο λες και ήταν η κριτική επιτροπή του  Μaster shef.



Και το απόγευμα παγωτό με συνταγή από την Ερμιόνη. Να την δοκιμάσετε οπωσδήποτε. Κατενθουσιάστηκαν. Έφαγαν από 3 ξυλάκια ο καθένας. Ευτυχώς ήταν μικρά.




Όπως καταλαβαίνετε όταν είναι να φύγουν τα μικρά μου πρέπει με κάτι να ασχολούμαι.  Πάω να κλάψω αγκαλιά με το υπόλοιπο παγωτό!