Tον τελευταίο καιρό όλοι με ρωτάνε για το φύλου του παιδιού που περιμένω. Και δυσκολεύομαι να απαντήσω. Δεν φταίω εγώ όμως. Αφού με αφήνουν στην αμφιβολία.... Εκεί που δείχνει ο υπέρηχος κορίτσι έρχεται ο γιατρός και με προσγειώνει. Περίμενε μου λέει. Το κορίτσι δεν είναι και σίγουρο. Μπορεί κάτι να μην είδαμε. Και παρόλο που μου σπάνε τα νεύρα το προτιμώ που είναι επιφυλακτικός από την σιγουριά της πρώτης μου γυναικολόγου που έλεγε από την αρχή ότι είναι κορίτσι το παιδί και ότι έσκιζε και τα πτυχία της ακόμα!!!! Τελικά αποδείχτηκε αγόρι αλλά αυτή δεν τα έσκισε. Φαντάζεστε να είχα αγοράσει ροζ αντικείμενα; Οπότε τώρα περιμένω υπομονετικά.
Το περιμένω είναι σχήμα λόγου. Γιατί αν παρατηρήσει κανείς τις εικόνες που διαλέγω στο pinterest θα δει ότι μία τρελή μάνα που ακόμα δεν έχει γεννήσει και δεν ξέρει καν το φύλλο κάνει αρχείο με ιδέες diy για την βάπτιση. Έχει σχεδιάσει με λεπτομέρεια δυο βαπτίσεις κοριτσίστικες πάντα από τα μαρτυρικά, τη διακόσμηση μέχρι και την εκκλησία. Έτσι για ξεκάρφωμα βρήκα και μια ιδέα για αγόρι αλλά μόνο 10 φωτογραφίες έβαλα. Για παν ενδεχόμενο.
Φυσικά δεν έχω ετοιμάσει τίποτε ακόμα. Μόνο προχτές βρήκα όλα τα ρουχαλάκια σε μεγέθη 0-6 μηνών και 6-12 που είχα ανακατεμένα μαζί με τα υπόλοιπα των παιδιών και τα έβαλα σε δυο ξεχωριστές κούτες . Θα εκτυπώσω και εικονίτσες σε αυτοκόλλητο χαρτί και θα αρχίσω την αρχειοθέτηση. Ακολουθούν τα μεγέθη 1 έτους και 2. Αλλά αυτά είναι μία άλλη ανάρτηση. Αυτό που ανακάλυψα βέβαια ήταν ότι περίμενα. Πολύ μπλε βρε παιδί μου. Και σκεφτόμουν ένα κοριτσάκι μέσα σε αυτά τα ρουχαλάκια και δεν μου ταίριαζε καθόλου.
Χτες λοιπόν πήγαμε και πάλι στον γιατρό. Νισάφι πια λέω . Αυτή τη φορά θα μου το ανακοινώσει το κορίτσι σκεφτόμουν. Δεν υπάρχει περίπτωση να τρέχω για ψώνια βέβαια αμέσως μετά. Το έχουμε σε κακό. Μετά την πρώτη γέννα που το παιδί έμεινε αρκετές μέρες στο νοσοκομείο αλλάξαμε στάση. Στο δεύτερο είχα ετοιμάσει ότι υπήρχε στο σπίτι αλλά δεν είχα ψωνίσει ούτε μία πιπίλα. είχα φτιάξει μόνο μία λίστα με τα απαραίτητα των πρώτων ημερών και την έδωσα στον άντρα μου. Αν όλα πήγαιναν καλά θα τα ψώνιζε εκείνος. Πράγματι με το που γεννήθηκε ο μικρός μου και σιγουρευτήκαμε ότι δεν θα την υπήρχε πρόβλημα ξανά πήρε τον γιο μας και πήγαν οι δυο τους για ψώνια. Τα διάλεξαν μόνοι τους. Και μπορεί να ήθελα να ήμουν από μία μεριά να τους καμάρωνα αλλά είχα την ευτυχία στα χέρια μου οπότε ήμουν πλήρης. Έτσι θα γίνει και αυτή τη φορά. Σύντομα θα φτιάξω μια καινούρια λίστα που θα τους την δώσω για να ψωνίσουν μόλις γεννηθεί το μωρό.
Το κακό είναι ότι δεν είμαι σίγουρη για το αποτέλεσμα αυτή τη φορά. Γιατί ναι μας το είπε ότι είναι κορίτσι (με μικρότερη επιφύλαξη τώρα) αλλά το να στέλνεις τρεις άντρες να ψωνίσουν για γυναίκα είναι οξύμωρο. Δεν ξέρω αν θα έρθουν με φουστανάκι ή με την στολή του Παοκ για την πρώτη της έξοδο από το μαιευτήριο. Θα θυμηθούν να πάρουν μπιμπερό και πιπίλες σε ροζ χρώμα ή θα τα δω και πάλι μπλε; Πάντως σκέφτομαι να πάρω εκείνα τα ροζ σοσονάκια που είχα δει online τις προάλλες και μοιάζουν σαν παντοφλάκια για την πρώτη της έξοδο. Ε, να μην πάρει και η μανούλα κάτι;
Τις τελευταίες μέρες μοιάζαμε λίγο με το σήριαλ της ''Μουρμουρας''. Με το καινούριο ζευγάρι που τσακωνόταν αν το παιδί θα είναι αγόρι ή κορίτσι. Μόνο που εγώ είχα να αντιμετωπίσω 3 άντρες. Και ενώ ξέρω ότι ο μπαμπάς και ο μεγάλος μου γιος μόλις την δουν θα λιώσουν και θα ξετρελαθούν για τον μικρό έχω ακόμα τις επιφυλάξεις μου. Βλέπετε περίμενε έναν καινούριο φίλο στο παιχνίδι. Να παίζουν με αυτοκινητάκια και όχι με κούκλες. Αυτό θα είναι μόνο η αρχή βέβαια. Γιατί με τα 6 χρόνια διαφορά που έχουν δύσκολα θα συγχρονιστούν στα παιχνίδια και τις ασχολίες. Περισσότερο βλέπω να συνεχίσει να ταυτίζεται με τον μεγάλο.
Κατά τα άλλα η κοιλιά άρχισε να φαίνεται. Τις προηγούμενες φορές ήταν τεράστια από την αρχή. Ενώ τώρα έφτασα τον 6ο μήνα πια για να το καταλαβαίνουν όσοι με βλέπουν και δεν το γνώριζαν. Ακόμα φοράω τα παλιά μου παντελόνια και τα χαμηλά μποτάκια που αγόρασα μια βδομάδα πριν μάθω ότι είμαι έγκυος. Έχουν λίγο τακούνι και γι αυτό τα αποφεύγω στην δουλειά αλλά για εξόδους δεν μπορώ να αντισταθώ. Πρέπει όμως να πάω για ψώνια σύντομα γιατί από εδώ και πέρα τα ρούχα εγκυμοσύνης είναι πλέον απαραίτητα. Σίγουρα θα χρειαστώ παντελόνι και καλσόν αλλά πάντα μου άρεσαν οι φαρδιές μπλούζες οπότε εκεί δεν έχω πρόβλημα.
Ο καιρός περνάει πολύ γρήγορα αυτή τη φορά. Ίσως γιατί έχω τόσα ακόμα να σκεφτώ και δεν έχω χρόνο να το συνειδητοποιήσω. Κατι τα δυο παιδια ,κάτι η δουλειά και η ανάγκη να υπάρξει μία οργάνωση στο σπίτι δεν αφήνουν το περιθώριο να σκεφτείς. Μονο φευγαλέα προσπαθώ να σκετώ οτι σε 10 χρόνια θα εχω ενα παιδί στο δημοτικό, ενα στην εφηβεια και ενα στο πανεπιστημιο. Και πριν προλάβω να φρικάρω θα εμφανιστει κάποιος που θα με χρειάζεται και όλα θα γυρίσουν γύρω από την καθημερινότητα. Ξέρω οτι ξεκινά ενα καινουριο ταξίδι που κάθε μέρα του θα είναι και μία καινουρια πρόκληση που πλεόν θα πρέπει να αντιμετωπίσουμε και οι πέντε μαζί.
Οι φωτογραφίες είναι από το pixabay
Το περιμένω είναι σχήμα λόγου. Γιατί αν παρατηρήσει κανείς τις εικόνες που διαλέγω στο pinterest θα δει ότι μία τρελή μάνα που ακόμα δεν έχει γεννήσει και δεν ξέρει καν το φύλλο κάνει αρχείο με ιδέες diy για την βάπτιση. Έχει σχεδιάσει με λεπτομέρεια δυο βαπτίσεις κοριτσίστικες πάντα από τα μαρτυρικά, τη διακόσμηση μέχρι και την εκκλησία. Έτσι για ξεκάρφωμα βρήκα και μια ιδέα για αγόρι αλλά μόνο 10 φωτογραφίες έβαλα. Για παν ενδεχόμενο.
Φυσικά δεν έχω ετοιμάσει τίποτε ακόμα. Μόνο προχτές βρήκα όλα τα ρουχαλάκια σε μεγέθη 0-6 μηνών και 6-12 που είχα ανακατεμένα μαζί με τα υπόλοιπα των παιδιών και τα έβαλα σε δυο ξεχωριστές κούτες . Θα εκτυπώσω και εικονίτσες σε αυτοκόλλητο χαρτί και θα αρχίσω την αρχειοθέτηση. Ακολουθούν τα μεγέθη 1 έτους και 2. Αλλά αυτά είναι μία άλλη ανάρτηση. Αυτό που ανακάλυψα βέβαια ήταν ότι περίμενα. Πολύ μπλε βρε παιδί μου. Και σκεφτόμουν ένα κοριτσάκι μέσα σε αυτά τα ρουχαλάκια και δεν μου ταίριαζε καθόλου.
Χτες λοιπόν πήγαμε και πάλι στον γιατρό. Νισάφι πια λέω . Αυτή τη φορά θα μου το ανακοινώσει το κορίτσι σκεφτόμουν. Δεν υπάρχει περίπτωση να τρέχω για ψώνια βέβαια αμέσως μετά. Το έχουμε σε κακό. Μετά την πρώτη γέννα που το παιδί έμεινε αρκετές μέρες στο νοσοκομείο αλλάξαμε στάση. Στο δεύτερο είχα ετοιμάσει ότι υπήρχε στο σπίτι αλλά δεν είχα ψωνίσει ούτε μία πιπίλα. είχα φτιάξει μόνο μία λίστα με τα απαραίτητα των πρώτων ημερών και την έδωσα στον άντρα μου. Αν όλα πήγαιναν καλά θα τα ψώνιζε εκείνος. Πράγματι με το που γεννήθηκε ο μικρός μου και σιγουρευτήκαμε ότι δεν θα την υπήρχε πρόβλημα ξανά πήρε τον γιο μας και πήγαν οι δυο τους για ψώνια. Τα διάλεξαν μόνοι τους. Και μπορεί να ήθελα να ήμουν από μία μεριά να τους καμάρωνα αλλά είχα την ευτυχία στα χέρια μου οπότε ήμουν πλήρης. Έτσι θα γίνει και αυτή τη φορά. Σύντομα θα φτιάξω μια καινούρια λίστα που θα τους την δώσω για να ψωνίσουν μόλις γεννηθεί το μωρό.
Το κακό είναι ότι δεν είμαι σίγουρη για το αποτέλεσμα αυτή τη φορά. Γιατί ναι μας το είπε ότι είναι κορίτσι (με μικρότερη επιφύλαξη τώρα) αλλά το να στέλνεις τρεις άντρες να ψωνίσουν για γυναίκα είναι οξύμωρο. Δεν ξέρω αν θα έρθουν με φουστανάκι ή με την στολή του Παοκ για την πρώτη της έξοδο από το μαιευτήριο. Θα θυμηθούν να πάρουν μπιμπερό και πιπίλες σε ροζ χρώμα ή θα τα δω και πάλι μπλε; Πάντως σκέφτομαι να πάρω εκείνα τα ροζ σοσονάκια που είχα δει online τις προάλλες και μοιάζουν σαν παντοφλάκια για την πρώτη της έξοδο. Ε, να μην πάρει και η μανούλα κάτι;
Τις τελευταίες μέρες μοιάζαμε λίγο με το σήριαλ της ''Μουρμουρας''. Με το καινούριο ζευγάρι που τσακωνόταν αν το παιδί θα είναι αγόρι ή κορίτσι. Μόνο που εγώ είχα να αντιμετωπίσω 3 άντρες. Και ενώ ξέρω ότι ο μπαμπάς και ο μεγάλος μου γιος μόλις την δουν θα λιώσουν και θα ξετρελαθούν για τον μικρό έχω ακόμα τις επιφυλάξεις μου. Βλέπετε περίμενε έναν καινούριο φίλο στο παιχνίδι. Να παίζουν με αυτοκινητάκια και όχι με κούκλες. Αυτό θα είναι μόνο η αρχή βέβαια. Γιατί με τα 6 χρόνια διαφορά που έχουν δύσκολα θα συγχρονιστούν στα παιχνίδια και τις ασχολίες. Περισσότερο βλέπω να συνεχίσει να ταυτίζεται με τον μεγάλο.
Κατά τα άλλα η κοιλιά άρχισε να φαίνεται. Τις προηγούμενες φορές ήταν τεράστια από την αρχή. Ενώ τώρα έφτασα τον 6ο μήνα πια για να το καταλαβαίνουν όσοι με βλέπουν και δεν το γνώριζαν. Ακόμα φοράω τα παλιά μου παντελόνια και τα χαμηλά μποτάκια που αγόρασα μια βδομάδα πριν μάθω ότι είμαι έγκυος. Έχουν λίγο τακούνι και γι αυτό τα αποφεύγω στην δουλειά αλλά για εξόδους δεν μπορώ να αντισταθώ. Πρέπει όμως να πάω για ψώνια σύντομα γιατί από εδώ και πέρα τα ρούχα εγκυμοσύνης είναι πλέον απαραίτητα. Σίγουρα θα χρειαστώ παντελόνι και καλσόν αλλά πάντα μου άρεσαν οι φαρδιές μπλούζες οπότε εκεί δεν έχω πρόβλημα.
Ο καιρός περνάει πολύ γρήγορα αυτή τη φορά. Ίσως γιατί έχω τόσα ακόμα να σκεφτώ και δεν έχω χρόνο να το συνειδητοποιήσω. Κατι τα δυο παιδια ,κάτι η δουλειά και η ανάγκη να υπάρξει μία οργάνωση στο σπίτι δεν αφήνουν το περιθώριο να σκεφτείς. Μονο φευγαλέα προσπαθώ να σκετώ οτι σε 10 χρόνια θα εχω ενα παιδί στο δημοτικό, ενα στην εφηβεια και ενα στο πανεπιστημιο. Και πριν προλάβω να φρικάρω θα εμφανιστει κάποιος που θα με χρειάζεται και όλα θα γυρίσουν γύρω από την καθημερινότητα. Ξέρω οτι ξεκινά ενα καινουριο ταξίδι που κάθε μέρα του θα είναι και μία καινουρια πρόκληση που πλεόν θα πρέπει να αντιμετωπίσουμε και οι πέντε μαζί.
Οι φωτογραφίες είναι από το pixabay
