.

Χρόνια τώρα στις γιορτές έκανα τραπέζια, πάρτι, προετοιμασίες. Βλέπεις  όταν γιορτάζουν και ο άντρας σου και ο γιος σου δύσκολα γλυτώνεις. Στόλιζα κάθε γωνιά, έφτιαχνα χειροποίητα δώρα και φυσικά έπρεπε στο σπίτι να υπάρχουν χειροποίητα Χριστουγεννιάτικα γλυκά. Όλοι περιμένουν τις γιορτές για να χαλαρώσουν αλλά εμένα είναι η πιο γεμάτη περίοδος. Είμαι σίγουρη ότι βέβαια ότι ισχύει για αρκετές μαμάδες αυτό. εργαζόμενες και μη. Που όμως θέλουν να προσφέρουν μαγικές στιγμές στην οικογένεια.





Φέτος όμως ήθελα να αποδράσω. Το πρόγραμμα μου ήταν ήδη απαιτητικό για να αντέξω και άλλες υποχρεώσεις. Φέτος θα έφευγα. Στην αρχή σκέφτηκα χωρίς παιδιά ανάμεσα στα Χριστούγεννα και την Πρωτοχρονιά. Αλλά τελικά προτιμήσαμε οικογενειακές διακοπές. Έτσι και φέτος είχαμε τις μαγικές μας στιγμές.

Διάλεξα ένα πακέτο διακοπών στο ξενοδοχείο Ποσειδών Παλλάς με ημιδιατροφή στη Λεπτοκαρυά. Εύκολο να φτάσεις σε λίγες μόνο ώρες και ιδανικό για παιδιά. Επειδή είμαστε πλέον πολλοί μας πρότειναν δίχωρο δωμάτιο. Ήταν πολύ ευρύχωρο , καθαρό και άνετο για μία οικογένεια. Το ξενοδοχείο εκτείνεται σε μία έκταση 65 στρεμμάτων με πισίνες,παιδική χαρά ,γήπεδα  και γενικά ελεύθερους χώρους για να αισθάνονται τα παιδιά ελευθέρα.

Φτάσαμε εκεί το απόγευμα και αφού τακτοποιηθήκαμε στο δωμάτιο, αποφασίσαμε να κάνουμε μια βόλτα στην Λεπτοκαρυά. Εκεί να σας πω απογοητεύτηκα. Παλιότερα όπως διάβασα στην κεντρική πλατεία είχαν στολισμούς, σπιτάκια και ένα μικρο χριστουγεννιάτικο χωριό με δραστηριότητες για τα παιδιά. Δυστυχώς δεν υπήρχε απολύτως τίποτα. ακόμα και ο στολισμός φτωχός. Απόλυτη ερημιά και μαγαζιά κλειστά. Οι λίγοι άνθρωποι που συναντήσαμε γελαστοί και πρόθυμοι, αλλά δυστυχώς η ερημιά δεν ήταν κάτι που περιμέναμε. Ευτυχώς γυρίζοντας στο ξενοδοχείο οι υπάλληλοι μας έδωσαν αρκετές επιλογές για εξορμήσεις.


Μια από αυτές ήταν να επισκεφτούμε την Κατερίνη και το εκεί Χριστουγεννιάτικο χωριό!Τα παιδιά ενθουσιάστηκαν. Ένα  πάρκο που σίγουρα είναι  υπέροχο και εκτός Χριστουγέννων.







Το μουσείο των χρωμάτων θα ενθουσίαζε κάθε μικρο επισκέπτη. 




Τα αγόρια έπαιξαν με όλα τα παιχνίδια και έκαναν πατινάζ.





 Μετά γευτήκαμε τις καταπληκτικές γεύσεις από τα  σπιτάκια. Καθένας ήθελε και κάτι άλλο και οι επιλογές πολλές. Αλλά εγώ θα σταθώ στα πιο μυρωδικά και λαχταριστά γαλακτομπουρεκακια που μπορεί να βρει κάνεις σε πακέτο!!!







Εκτός από τα παιχνίδια τα παιδιά ενθουσιάστηκαν και με τα ζωάκια του πάρκου. Ελαφακια, κουνελάκια που κυκλοφορούσαν ελεύθερα κτλ.






Ήταν νομίζω η πιο ξένοιαστη και χαρούμενη μέρα του χρόνου. Πίσω στο ξενοδοχείο μιας και μιλάμε για ξενοιασιά θα πρέπει να αναφέρω το πόσο χάρηκα εκείνα τα καφεδάκια τα πρωινά που τα αγόρια  έπαιζαν στα γηπεδακια του ξενοδοχείου και η μικρή ήταν στον παιδότοπο με μία γλυκύτατη κοπέλα που την πρόσεχε πολύ. Είναι εκείνη η μία ώρα που θες να δραπετεύσεις σαν γονιός  και δεν έχεις και καθόλου τύψεις αφού τα παιδιά γυρίζουν με ένα πλατύ χαμόγελο. 


Το καλύτερο από όλα ταν ότι δεν έκανα καθόλου προετοιμασίες. Ούτε για το Χριστουγεννιάτικο γεύμα, ούτε για τα εορταστικά πρωινά με τις κρέπες που τρελαίνονται. Ρόλος μου μόνο να φτιάξω τις βαλίτσες για όλη την οικογένεια.  Πήρα φόρμες για παιχνίδι, επίσημα ρούχα για το εορταστικό τραπέζι και έτοιμοι. 





Μπορώ να σου πω ότι μου έλειψε  το οικογενειακό τραπέζι αλλά υπάρχει και η Πρωτοχρονιά. Επίσης αισθάνομαι ότι πήρα δυνάμεις για τον υπόλοιπο εξαντλητικό χειμώνα.  Και όσο για το κόστος. Νομίζω ότι και η παραμονή στην πολύ και τα εορταστικά τραπέζια μου κόστιζαν σχεδόν το ίδιο. αξίζει να αποδράσετε  μόνοι ή με τα παιδιά. Ένα τριήμερο είναι αρκετό να σας αναζωογονήσει αλλά και να σας φέρει πιο κοντά σαν οικογένεια.   





Φέτος τα παιδιά δεν πήγαν στο χωριό μετά το τέλος των σχολείων.Ήθελα να περάσουμε το καλοκαίρι μαζί. Να κερδίσουμε το χαμένο χρόνο. Δουλεύοντας απόγευμα χάνεις στιγμές μαζί τους. Αντίθετα το καλοκαίρι έχουμε αρκετό χρόνο να τον αφιερώσουμε στα παιδιά.


Έτσι έφτιαξα μια λίστα με όσα θέλω να κάνουμε μαζί τους 3 αυτούς μήνες. Ένα από τα σχέδιά μου ήταν να πάμε στο Εθνικό Αρχαιολογικό Μουσείο. Όχι όμως για να δούμε τους ελληνικούς θησαυρούς αλλά την Αιγυπτιακή συλλογή που είναι ανοικτή κυρίως τους καλοκαιρινούς μήνες. Το ελληνικό τμήμα τα παιδιά το είχαν επισκεφτεί με το σχολείο.

Αφορμή στάθηκε μία ανάρτηση της Action Plus για την ξενάγηση που διοργάνωναν την Κυριακή 24 Ιουνίου. Και μιας και είναι λίγο δύσκολο να ταξιδέψουμε στην Αίγυπτο ήταν ευκαιρία να μάθουν τα παιδιά αλλά και εμείς για τον Αιγυπτιακό πολιτισμό. Μέσα από τα 7000 εκθέματα του μουσείου τα παιδιά ανακάλυψαν έναν τελείως διαφορετικό πολιτισμό. Με αντιλήψεις για τη ζωή και το θάνατο που δεν ήταν εξοικειωμένοι.



Ήμουν σίγουρη ότι ο μεγάλος μου γιος είχε κάποια ιδέα για την αρχαία Αίγυπτο από τα βιβλία της Ιστορίας. Έτσι αποφάσισα να μιλήσω στον μικρό και ανακάλυψα ότι οι γνώσεις του ήταν μόνο απ΄τα παιδικά. Μάλιστα θεωρούσε ότι οι μούμιες και οι πυραμίδες δεν υπάρχουν. Άλλωστε στα παιδικά οι μούμιες ζωντανεύουν  σύμφωνα με το θρύλο. Αρα το παιδί τα είχε κατατάξει στην κατηγορία των παραμυθιών. Καλό θα ήταν, λοιπόν, αν επισκεφτείτε τη συλλογή με παιδιά κάτω των 10 ετών να τα προετοιμάσετε για τον Αιγυπτιακό πολιτισμό.Χωρίς πολλές λεπτομέρειες. Απλά δείξτε τους κάποιες εικόνες και πείτε τα βασικά. Τα υπόλοιπα θα τα μάθουν στην ξενάγηση.


Την μέρα εκείνη αφήσαμε τη μικρή μας στη γιαγιά και τον παππού και ξεκινήσαμε  για το μουσείο. Ένα πρωινό αφιερωμένο στα αγόρια. Ο ξεναγός μας ζήτησε να μπουν μπροστά όλα τα παιδιά αλλά δεν μπορώ να πω ότι ήταν μια ξενάγηση προσαρμοσμένη για παιδιά. Και αυτό να σας πω με φόβισε στη αρχή. Δεν ήμουν σίγουρη αν θα μπορούσε να τραβήξει την προσοχή τους.  Αλλά τελικά τα παιδιά παρακολουθούσαν προσηλωμένα. Ίσως το να απλουστεύουμε τόσο πολύ τον τρόπο με τον οποίο τους μιλάμε δεν τα βοηθά να αναπτύξουν το λεξιλόγιο και τη γλώσσα τους.

Η ξενάγηση όμως ήταν για τα παιδιά μια μεγάλη ευκαιρία να μάθουν και πολλά άλλα πράγματα εκτός από τον αιγυπτιακό πολιτισμό. Έμαθαν να λειτουργούν μέσα σε μία ομάδα. Καθώς ο ξεναγός μας δεν  απαντούσε σε ερωτήσεις όταν παρουσίαζε ένα έκθεμα αλλά μόλις τελείωνε έδινε την ευκαιρία σε μεγάλους και παιδιά να ρωτήσουν. Ετσι τα παιδιά έμαθαν να περιμένουν. Στην αρχή σηκωνόντουσαν χεράκια και κάποια παιδιά πετάγονταν. Αλλά σιγά σιγά έμαθαν να ρωτάνε τη σωστή στιγμή. Τους έμαθε ότι δεν ακουμπάμε τις προθήκες γιατί θα χτυπήσει ο συναγερμός με ευγενικό αλλά σοβαρό τρόπο.




Όταν ήμουν κοντά στον μικρό είχε την τάση να με ρωτάει σε ακατάλληλες στιγμές και επομένως να χάνει την αφήγηση. Ετσι διακριτικά απομακρυνθήκαμε  πιο πίσω και η προσοχή του στράφηκε στον ξεναγό. Όταν επισκεπτόμαστε μουσεία με τα παδιά δεν πρέπει να περιμένουμε ότι θα είναι αγάλματα αλλά πρέπει να τους μάθουμε να σέβονται το χώρο και τους υπόλοιπους επισκέπτες. Αυτός ήταν και ένας λόγος που προτίμησα ξενάγηση από το να διαβάζω εγώ τα καρτελάκια στα παιδιά. Μια ξενάγηση δεν εστιάζει σε ονόματα και αριθμούς που έτσι και αλλιώς δεν θα θυμόμαστε. Αυτά άλλωστε μπορούμε να τα βρούμε και στις σελίδες των μουσείων. Μια ξενάγηση πρέπει να σε ταξιδεύει. Να μας μαθαίνει τα βασικότερα σημεία και να γίνεται το έναυσμα για περαιτέρω μελέτη.


Αν θέλετε και εσείς να επισκεφτείτε την Αιγυπτιακή συλλογή μέσω της Action plus, θα επαναληφθεί η ξενάγηση τις ακόλουθες ημερομηνίες:


Πέμπτη 5 Ιουλίου, 18.00 – 19.30
Κυριακή 8 Ιουλίου, 18.00 – 19.30
Σάββατο 14 Ιουλίου, 18.00 – 19.30
Σάββατο 21 Ιουλίου, 18.00 – 19.30
Το κόστος είναι 10 ευρώ ανα άτομο αλλά τα παιδιά έως 12 ετών (με τη συνοδεία ενηλίκου) καθώς και οι συνοδοί ατόμων με αναπηρία που χρήζουν συνοδείας (π.χ. με σοβαρά κινητικά προβλήματα, τυφλότητα κτλ.) συμμετέχουν δωρεάν.

Επίσης η γενική είσοδος στο μουσείο είναι 10 ευρώ αλλά υπάρχουν κατηγορίες που δεν χρεώνονται όπως τα παιδιά μέχρι 18 ετών , οι άνεργοι κτλ.

πληροφορίες για το ωράριο του μουσείου και τα εισιτήρια θα βρείτε εδώ
πληροφορίες για τη αιγυπτιακή συλλογή εδώ
πληροφορίες για την action plus εδώ



Η ανάρτηση δεν είναι διαφημιστική αλλά μια προσωπική εμπειρία.









Θυμάμαι  όταν ήμουν μικρή πόσο πιο απλά ήταν τα πράγματα.  Τα πρωινά  έρχονταν οι συμμαθήτριές μου να με πάρουν να πάμε σχολείο και όταν ήμασταν απογευματινή βάρδια γυρίζαμε στο σπίτι αφού είχε νυχτώσει. Θυμάμαι  στο Λύκειο να παίρνω το λεωφορείο για το κέντρο της Αθήνας για να πάω στο ωδείο.  Καθώς μεγάλωνα οι ελευθερίες άρχισαν να κόβονται. Μην βγαίνεις μόνη σου όταν νυχτώσει, μου έλεγαν.  Πάρε με τηλέφωνο ,όταν φτάσεις.

Άλλαξα εγώ; Μάλλον όχι. Άλλαξε ο κόσμος. Και πάψαμε να αισθανόμαστε ελεύθεροι. Κλειστά τα παράθυρα και ας ήταν καλοκαίρι. Συναγερμός στα σπίτια  και έξοδος μόνο με παρέα που θα σε φέρει μέχρι την πόρτα . Και θα περιμένει να ανέβεις και απάνω. Και αισθάνεσαι να πνίγεσαι. Τι κι αν σου έλεγαν ότι δεν φοβούνται εσένα , αλλά τον κόσμο.....


Μόνο ένα καλοκαίρι ένιωσα ελεύθερη. Το 2004. Μέναμε δίπλα στο Ολυμπιακό στάδιο και η περιοχή φυλάσσονταν συνεχώς. Μέχρι και πεζή μετά τα μεσάνυχτα γύρισα σπίτι μετά από την βάρδια μου σαν εθελόντρια. Και οι γονείς μου δεν είπαν τίποτε. Βγαίναμε παρέες και δεν με ρωτούσαν με αγωνία που θα είμαστε, τι ώρα θα γυρίσουμε. Κράτησε μόνο εκείνο το καλοκαίρι αλλά κατάλαβα. Δεν είχα αλλάξει εγώ αλλά ο κόσμος.


Και το κατάλαβα ακριβώς την κατάλληλη στιγμή. Αφού 2 χρόνια μετά θα κρατούσα στην αγκαλιά μου το μωρό μου. Και θα έχτιζα εγώ μια γυάλινη σφαίρα γύρω του.Με απαγορεύσεις και μη. Δεν θα πας μόνος σου στο σχολείο, δεν θα πάρεις το ποδήλατο στο δρόμο, δεν θα μείνεις μόνος σου στο σπίτι...... Και μου φαίνονταν όλα αυτά τα μη τόσο σωστά. Στα παιδιά μου πάλι όχι. Και δεν μπορούν να καταλάβουν ότι δεν φταίνε εκείνα αλλά ο κόσμος γύρω τους.

Καθώς μεγάλωναν όμως ένιωσα εκείνο το πνίξιμο και πάλι. Επαψα να νιώθω ότι έτσι πρέπει. Θα μεγάλωναν χωρίς να μάθουν τον κόσμο. Και ξαφνικά θα τα άφηνα μόνα.Μου φάνηκε ανεύθυνο. Σαν να τα στέλνεις άοπλα σε πόλεμο. Ήθελα να έχουν τις δικές τους ελεύθερες στιγμές. Και γι αυτό τα έγραψα στους προσκόπους.


Το Σαββατοκύριακο που μας πέρασε ο μικρός μου πήγε το δεύτερο ταξιδάκι του στη Σαλαμίνα χωρίς εμάς. Και δεν έχει κλείσει τα 8. Και όμως είναι οι μόνες στιγμές που νιώθω ήσυχη.  Έκανα ένα τηλέφωνο να βεβαιωθώ οτι το καράβι είχε πιάσει στεριά αλλά μετά τίποτε. Άλλωστε απαγορεύονται τα κινητά και δεν είναι ωραίο να ενοχλείς την υπεύθυνη συνέχεια. Αποτοξίνωση και αυτά και εμείς.


Την προηγούμενη μέρα του διάβαζα τον κατάλογο με τα ρούχα και με τον αδερφό του τον μεγάλο έψαχναν στην ντουλάπα να βρούνε 3 καλοκαιρινά μπλουζάκια, σορτσάκια , φούτερ κτλ.  Και αφού τα στριμώξαμε  στον  ταξιδιωτικό του σάκο τρύπωσε στην αγκαλιά μου και ήθελε να κοιμηθεί εκεί. Να δω πως θα κοιμηθείς μόνος σου αύριο του είπα. Άλλο αύριο μου απαντά. Βλέπετε αύριο θα είναι μεγάλος  και θα κοιμάται στη σκηνή με τους φίλους του.


Πολλοί με ρωτάνε αν φοβάμαι. Οχι απαντώ γιατί όπου παει η ομάδα έχει ειδοποιήσει τις αρχές της περιοχής. Τα παιδιά  μαθαίνουν να είναι αυτόνομα και αρα λειτουργούν πιο υπεύθυνα. Και φυσικά είναι παιδιά αλλά τους επιβλέπουν σωστά. Είναι όλη η ομάδα μαζί και έχουν κανόνες. Αν  εφαρμόζουν τους κανόνες στο σπίτι; Όχι ακόμα θα πω και αφήστε με μια ακόμα φορά να ονειρεύομαι.


Το πιο σημαντικό είναι ότι έστω και λίγο αισθάνονται ελευθέρα. Μαθαίνουν τον κόσμο πριν να έρθει η ώρα να τον αντιμετωπίσουν. Απομακρύνονται με ασφάλεια από τον γυάλινο προστατευτικό κόσμο που τους βάλαμε. Αποκτούν δεξιότητες  και αφήνουν τις ηλεκτρονικές συσκευές στην άκρη.  Γίνονται ένα με τη φύση και λειτουργούν σαν ομάδα. Και ξέρω οτι θα εχουν τις δικές τους στιγμες να θυμόνται όταν μεγαλώσουν.




Για όσους με ξέρουν θα ξεκινήσω με το δεν είμαι έγκυος. Όχι δεν περιμένω τέταρτο.  Ακόμα δεν έχω συνηθίσει τον αριθμό τρία και δεν νομίζω ότι θα τον συνηθίσω ποτέ τόσο ώστε να κάνω ένα ακόμα παιδί. Πρόκειται καθαρά για την μικρούλα μου. Που ήρθε μετά τα δύο αγόρια. Και  καθώς μεγάλωνε αρχίσαμε τις βόλτες.








Έλα όμως που σαν τρίτο παιδί  είχε πολλά ρουχαλάκια από τα αδέρφια της. Έτσι καθώς περπατούσαμε στο δρόμο άρχισαν οι ατάκες. " Να σας ζήσει  ο μικρός",   " Είναι κούκλος".  Και εγώ να εξηγώ  "Είναι κορίτσι!!!"


Να τονίσω όμως εδώ ότι η μικρή μου είναι σγουρομάλλα με αποτέλεσμα να μην μακραίνει το μαλλί. Ενώ έχει μαλλί ως τους ώμους φαίνεται αρκετά κοντό. Με αποτέλεσμα να μπερδεύονται με το δίκιο τους οι άνθρωποι.




Άλλωστε καλά να πάθω . Τι το θελα το γαλάζιο μπουφανάκι; Άρχισα να δίνω όλα τα αγορίστικα ρουχαλάκια. Κράτησα μόνο λίγα για μέσα στο σπίτι. Ευτυχώς από δώρα και από γνωστούς που μου έδιναν κοριτσίστικα  χρειάστηκε να πάρω πολύ λίγα κομμάτια.











Και ξαναβγήκαμε για βόλτα. Και της φόρεσα ένα γκρι με πορτοκαλί κοριτσίστικο μπουφανακι, παντελονάκι  και κορδέλα στα μαλλιά. Αλλά την τελευταία δεν την κράτησε. Την  έβγαλε. Και με κοιτούσε με βλέμμα " Άσε με ήσυχη ρε μάνα" . Πάμε λοιπόν στο πάρκο και συναντάμε  μία γιαγιά με το εγγονάκι της σε καρότσι.  Τα μωρά άρχισαν να επικοινωνούν  με τα γνωστά μωρουδίστικα λογάκια και ακούγεται η γιαγιά να λέει. "Αλέξη κοίτα ένα αγοράκι;"  ."Κορίτσι είναι". " Α , δεν το κατάλαβα από τα μπουκλάκια". Χαμογελώ και φεύγω. Λίγο πιο κάτω κοιτώ την Κατερίνα. Την άλλη φορά θα βγούμε με το ροζ μπουφάν  και κοριτσίστικο παντελόνι! Και μην τολμήσεις να βγάλεις την κορδέλα. "

Ευτυχώς που το παιδί δεν με κατάλαβε και συνέχισε να κοιτά τριγύρω .



  Μετά από λίγες μέρες πάμε  να πληρώσουμε τη ΔΕΗ. Φοράει το ΡΟΖ μπουφανάκι με ασορτί παντελόνι και ένα τσιμπιδάκι στα μαλλιά. Επειδή ο χώρος είναι κλειστός και δεν είχε πολύ κόσμο την άφησα κάτω να αλωνίζει. Να χαρεί και εκείνη περπάτημα, να γλυτώσει και η μέση μου που δεν πήρα καρότσι.  Και δεν περνάνε λίγα δευτερόλεπτα και ακούγεται μια κυρία " Τι γλυκούλη αγοράκι;" Πλάκα μου κάνει  σκέφτομαι. Μετά από λίγο ένας παππούς. " Περπατάς αγόρι μου ; Μπράβο!" .  Οπότε και εγώ  την κοιτώ και φωνάζω

 " Κατερίνα μην φεύγεις μακριά από την μανούλα ΚΟΡΙΤΣΙ μου"










Όπως κάθε χρόνο θα τελειώσουμε την χρονιά με μια γιορτινή στιλιστική ανάρτηση.  Ντυθείτε, στολιστείτε και γιορτάστε με τα αγαπημένα σας πρόσωπα.






Είτε βρεθείτε σε επίσημο ρεβεγιόν,είτε συναντηθείτε με φίλους και συγγενείς βάλτε λαμπερά ρούχα  και διασκεδάστε μέχρι το πρωί!




Αν πάλι  περιμένατε αυτές τις μέρες για ξεκούραση βάλτε  τις πιζάμες και τις βολικές σας παντόφλες και απολαύστε μία χριστουγεννιάτικη ταινία με  αγκαλιά με την οικογένεια σας.


Όπως και να περνάτε αυτό το βράδυ σας εύχομαι να αποχαιρετίσετε το 2017  παρέα με ανθρώπους που αγαπάτε και σας αγαπούν.  Το 2018 εύχομαι να είναι γεμάτο υγειά, αγάπη, επιτυχίες.

Τα Χριστούγεννα είναι η πιο  πολυάσχολη  περίοδος.  Στολίζουμε το σπίτι, φτιάχνουμε γλυκά,  αγοράζουμε δώρα, ετοιμάζουμε το Χριστουγεννιάτικο τραπέζι, κάνουμε και δεχόμαστε επισκέψεις, κάνουμε κατασκευές και ημερολόγια αντίστροφης μέτρησης. Η λίστα με όσα μπορούμε να κάνουμε είναι τεράστια και θέλει οργάνωση. Αλλά Χριστούγεννα είναι και η περίοδος που μπορούμε να περάσουμε καλά με τα παιδιά! Να δούμε ταινίες παιδικές, να πάμε σε πάρκα αναψυχής, να παίξουμε επιτραπέζια , να πάμε σινεμά  και θέατρο. Και φυσικά πρέπει να ξεκινήσεις νωρίς για να τα προλάβεις όλα.  Αυτήν την Κυριακή μαζί με το φροντιστήριο του μικρού  παρακολουθήσαμε  την παράσταση Ο Μολυβένιος Στρατιώτης του Χανς Κρίστιαν Άντερσεν σε διασκευή, δραματοποίηση και σκηνοθεσία Μαριάννας Τόλη



Πρόκειται για το κλασσικό παραμύθι με μοντέρνες πινελιές, χιούμορ, αρκετό ροκ και  ευτυχισμένο τέλος.  Το τέλος του παραμυθιού έχει παραληφθεί από την παράσταση ώστε τα παιδιά να μην στεναχωρηθούν από την μοίρα  του Μολυβένιου Στρατιώτη και την θυσία της μπαλαρίνας. Σύγχρονες ατάκες και αρκετό χιούμορ έκαναν την παράσταση ενδιαφέρουσα για μικρούς αλλά και για μεγάλους.  Μια παράσταση που απόλαυσαν στην παρέα μας από παιδιά 2 ετών, παιδιά δημοτικού, εφήβους μέχρι και οι γονείς που χειροκροτούσαν στους ρυθμούς του ροκ (και όχι μόνο) με το οποίο μεγάλωσαν.Δεν είναι τυχαίο ότι η συγκεκριμένη διασκευή βραβεύτηκε ως η καλύτερη διασκευή Παιδικού Θεατρικού Έργου από την ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΕΤΑΙΡΙΑ ΜΕΤΑΦΡΑΣΤΩΝ ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΑΣ τον Νοέμβριο του 2012.




Η μουσική γνώριμη σε μας τους μεγαλύτερους  ενθουσίασε και το νεότερο κοινό. Τραγούδια του 1980-1990  με  στίχους προσαρμοσμένους στην ιστορία. Εκπληκτικές οι φωνές όλων των συντελεστών  μας ενθουσίασαν.  Οι χορογραφίες ξεσήκωσαν το κοινό. Τα σκηνικά και τα κουστούμια ήταν πολύ όμορφα και τα 3D animation καθήλωσαν τους μικρούς.





Η παράσταση  δίνεται στο Νέο  Θέατρο Βασιλάκου (Προφήτου Δανιήλ 3 και Πλαταιών στον Κεραμεικό). Η πρόσβαση είναι πολύ εύκολη αφού απέχει μόνο 5 λεπτά από το σταθμό του μετρό Κεραμεικός. Παραστάσεις δίνονται κάθε Κυριακή στις 11:30 & 15:00. Περισσότερες πληροφορίες μπορείτε να βρείτε  εδώ .






Για δεύτερη χρονιά το bloggoπαρεάκι βρίσκεται για picnic. Φέτος δεν χρειάστηκε και τόση οργάνωση καθώς  ξέραμε από πέρσι τι θα χρειαζόμασταν. Το βασικότερο είναι καλή διάθεση και μια τρέλα μαγική που την έχουν όσοι θέλουν ακόμα να διασκεδάζουν σαν παιδιά.

Δώσαμε λοιπόν ραντεβού σε ένα ξέφωτο  στο κτήμα στο Τατόι με την ελπίδα να βρούμε το ίδιο δέντρο με πέρσι. Το δέντρο που μας χωράει όλους, που μας ανέχεται,  που μας φέρνει αναμνήσεις. Ευτυχώς κάποιοι από την παρέα πήγαν νωρίς και το βρήκαν ελεύθερο.  Ιδανική τοποθεσία για να πάτε είτε με την οικογένεια,είτε με φίλους είτε να διοργανώσετε ένα παιδικό πάρτι εκεί. Ακόμα και αν δεν βρείτε το δικό μας δέντρο υπάρχουν πολλά ακόμα καθώς και κιόσκια που μπορούν να σας φιλοξενήσουν.



Επειδή  οι συναντήσεις μας δεν είναι απλές όπως καταλαβαίνετε πρέπει να έχουν χρώμα και ζωντάνια. Και θέμα βέβαια. Μετά από ψηφοφορία  επιλέξαμε τα καλοκαιρινά φρούτα. Ιδανική λύση για καλοκαιρινά πάρτι. Αν και εμείς μέσα στην άνοιξη δεν είχαμε και πολλά πραγματικά φρούτα  η διακόσμηση ήταν εντυπωσιακή. Φέραμε όλοι κάποια πράγματα και  έτσι απλά το δέντρο μας μεταμορφώθηκε.



















photo credit mamas&papas




photo credit mamas&papas



Το   LIVING GREEN SHOP  θέλοντας να δώσει και άλλο χρώμα στη γιορτή μας  μας προσέφερε ένα καταπληκτικό σετ από ποτηράκια, χαρτοπετσέτες , πιατάκια  με  φλαμίνγκο που άρεσαν πολύ στα παιδιά!



photo credit mamas&papas


Picnic χωρίς λιχουδιές δεν γίνεται.   Το ALL DAY Roma Pizza Γλυφάδας   μας έστειλε πεντανοστιμες κοτομπουκιες  και  λαχταριστες οικογενειακες  πίτσες!!!!






Αλλά και όλες οι μαμάδες έφεραν από 2-3  μεζεδάκια με αποτέλεσμα να φτιαχτεί ένας υπερπλήρης 
μπουφέςΔοκιμάστε το με φίλους και θα ξεπεράσετε σε ποικιλία και το καλύτερο catering. Μόνο που άλλη φορά θα αλλάξουμε τη διαδικασία με όσα περισσεύουν κορίτσια. Δεν θα παίρνει η καθεμία τα δικά της αλλά μια ποικιλία. Για να συνεχίζουμε το πάρτι και σπίτι!!!




photo credit mamas&papas


photo credit mamas&papas



photo credit mamas&papas




Και μην νομίζετε ότι είχαμε μόνο αλμυρές λιχουδιές. Να και μερικές από τις  γλυκές μας απολαύσεις.  Και αν τελικά κάνετε πάρτι στην εξοχή δείτε την ιδανική λύση για εναλλακτική τούρτα  που είναι 
εύκολο να μεταφερθεί και να διατηρηθεί. 





photo credit mamas&papas







photo credit mamas&papas



Την ήμερα εκείνη ήταν η γιορτή της μητέρας και δεν υπήρχε  καλύτερος τρόπος να περάσουμε την 
ήμερα με τα παιδιά μας.  Περάσαμε καταπληκτικά!  


Το  We Love pinatas by Anthomeli έφτιαξε μια καταπληκτική πινιάτα ανανά για τα παιδιά μας  που τα ενθουσίασε. Ακόμα ακούω τα γέλια τους την ώρα που προσπαθούσαν να την σπάσουν.  Παίξανε παιχνίδι θησαυρού  που ετοίμασε η Κάλη , φύτεψαν σε κεσεδάκια από γιαούρτι σπόρους που ετοίμασε η Μαρία.



photo credit mamas&papas


Η μικρή δεν χόρταινε να κοιτάει γύρω της. Στο περσινό μας Picnic ήταν ακόμα στην κοιλίτσα μου
και τώρα σκορπούσε χαμόγελα.Τα παιδιά έκαναν εξερευνήσεις στα γύρω μέρη, σκαρφάλωσαν στα 
δέντρα,  έπαιξαν ποδόσφαιρο.  Οι μπαμπάδες επισκέφτηκαν τα κτίσματα στο Τατόι και διάβασαν για την ιστορία τους. Και οι μαμάδες   δεν έχασαν την ευκαιρία για τρελές φωτογραφίες.

















photo credit mamas&papas








photo credit mamas&papas







photo credit mamas&papas





Δεν έλειψαν όμως και τα δωράκια για μαμάδες και παιδάκια. Το Δημιουργούμε μαζί  έστειλε αυτά τα  φρουτενια φρισπι με το όνομα κάθε παιδιού!


photo credit mamas&papas


Η Έλενα έφτιαξε για να μας ευχηθεί αυτές τις κόκκινες καρδιές για το λαιμό και για τα κοριτσάκια όμορφα βραχιολακια


photo credits  craftlandgr

Η Σοφία  είχε ετοιμάσει πακετακια έκπληξη για τις μαμάδες που γιόρταζαν. Το παρέλαβα από μικρά χεράκια όπως βλέπετε!












Η Αλεξάνδρα από το  Craftlandgr  ετοίμασε φρουτενια μπρελόκ για όλα τα παιδιά με τα ονόματά τους! Ιδανικά και για τις σχολικές τσάντες αλλά και για τις βαλίτσες τους τώρα στις διακοπές.


                                                            photo credit mamas&papas



Ένα μεγάλο ευχαριστώ στην Εύη που μου επέτρεψε να χρησιμοποιήσω τις φωτογραίιες της.




Και εδω μπορειτε τα βρειτε τις φιλες μου
http://www.anthomeli.com
http://megalono-megaloneis-megalonei.blogspot.gr
http://craftlandgr.blogspot.gr/
https://busymamascornergr.blogspot.gr
http://www.mamadoistories.gr
http://fraulitsasworld.blogspot.gr
http://owlmommy.gr
http://www.shareyourlikes.gr


Κάντε και εσείς τις Κυριακές σας ξεχωριστές. Γιατί κάθε στίγμη με τους ανθρώπους που αγαπάμε είναι σημαντική. Και κάθε γιορτή που μας φέρνει πιο κοντά με φίλους ένας μεγάλος θησαυρός.