.


Από πέρσι στο δημοτικό των παιδιών έχουμε ξεκινήσει ένα πρόγραμμα που λέγεται ''Παιχνιδι με τα μαθηματικα'' μαζί με το σύλλογο γονέων και κηδεμόνων . Πέρσι ξεκινήσαμε αργά μέχρι να πάρουμε τις απαραίτητες άδειες αλλά εφέτος ξεκινήσαμε νωρίς. Τα παιδιά μέσα από παιχνίδια καλούνται να δουν πόσο ενδιαφέροντα μπορούν να γίνουν τα μαθηματικά!  Δεν γίνεται μάθημα αλλά παίζουμε με τα κλάσματα, την προπαίδεια, τα εμβαδά, το ΕΚΠ. Σε επόμενες αναρτήσεις θα σας παρουσιάσω κάποια παιχνίδια μας αλλά σήμερα ήθελα να δείτε την Χριστουγεννιάτικη γιορτή μας.


Η ιδέα ήταν τα παιδιά να φτιάξουν τα δικά τους περίπτερα και να πουλάνε φαγητά που θα είχαν φτιάξει οι γονείς .Έπρεπε να μετρήσουν τα θρανία, να κόψουν τα χαρτόνια, στις σωστές διαστάσεις , να επιλέξουν χρώματα, σχέδια και φυσικά τι θα ήθελαν να πουλήσουν. Τα χρήματα ήταν ψεύτικα εκτυπωμένα από μένα με στόχο  να μάθουν να πληρώνουν αλλά και να δίνουν ρέστα.


Όλη η οικογένεια βοηθάει!



Η προετοιμασία άρχισε  μια βδομάδα πιο πριν. Οπότε  τα παιδιά ετοίμασαν τα περίπτερα αλλά για να μην λερώσουμε ,το βάψιμο έγινε στο σπίτι. Κάποια παιδιά  πήραν τα χαρτόνια σπίτι και κάποια άλλα τα τελείωσα εγώ με τους βοηθούς μου σύμφωνα με τις οδηγίες των παιδιών. 

Τα αγόρια μου με τον παππού ετοιμάζουν!
Σχεδόν έτοιμοι!


Εκείνη την ημέρα πήγα με τους γιους μου, τον παππού και γονείς από το σύλλογο λίγο νωρίτερα για να στήσουμε τα περίπτερα. Κάποια παιδιά δεν είχαν καταφέρει να έρθουν στο τελευταίο μάθημα οπότε  έφτιαξα πρόχειρα αλλά χριστουγεννιάτικα περίπτερα με τραπεζομάντιλα και διακοσμητικά.




Το περίπτερο με τα αναψυκτικά!




Το περίπτερο με τα muffins


Τα φαγητά ήταν hot dog, pop cor,  hamburger, muffins, αναψυκτικά και κοτομπουκιές! Εύκολα στην κατασκευή, αγαπημένες γεύσεις στα παιδιά και να μπορούν να καταλωθουν στο χέρι και κρύα.
Αρκετοί ήταν οι γονείς που μας έφεραν τα φαγητά και τα ποτά και τους ευχαριστούμε πολύ γιατί αλλιώς τα μαγαζάκια μας θα ήταν άδεια.



To περίπτερο με τις κοτομπουκιες



Το περίπτερο με τα hot dog

Τα παιδιά ήταν πολύ συνεργάσιμα. Χωρίστηκαν σε ομάδες  και  έβαλαν την προσωπική του σφραγίδα. Με χρώματα και λεπτομέρειες. Δεν φαίνονται στην εικόνα αλλά τα κάθετα κουτιά έχουν τρύπες από την άλλη πλευρά σαν μικρά ντουλαπάκια και λειτουργούν σαν αποθηκευτικοί χώροι. Μια ιδέα καθαρά των παιδιών που με εντυπωσίασε για την πρακτικότητά της.


Το unicorn περίπτερο με τα pop corn!

Το περιπτερο με τα hamburger

Πολλά περίπτερα είχαν οργανωθεί με αναλώσιμα, αλλά και ομοιόμορφο ρουχισμό των παιδιών της ομάδας!!! Δεν επιτρεπόταν να σηκώνονται όλοι μαζί αφού έπρεπε κάποια μέλη να εξυπηρετούν. Έτσι δεν σηκώνονταν όλοι να ψωνίζουν. Οι τιμές περνούσαν από κρατικό έλεγχο (δικό μου) ώστε να είναι πιο δύσκολα νούμερα και να δίνουν τα παιδιά ρέστα. Πάντα όμως με πρόταση της ομάδας.



Μάλιστα για να καταλάβετε πόσο μικρογραφία της κοινωνίας ήμασταν στα τελευταία κομμάτια παρατηρήθηκε το φαινόμενο των προσφορών ('' Τελευταίο muffin στη μισή τιμή") ή και αισχροκέρδειας (" Τελευταίο  Hot dog. Προλάβετε! '' , ενω είχαν κάνει αύξηση μαμούθ). Τέλος μια ομάδα τέλειωσε πολύ νωρίς και αγόραζε μερίδιο μετοχών κάποιας άλλης γιατί βαριόταν να κάθεται!





Μπροστά από το δέντρο με φόντο κόκκινο και πράσινο γκοφρέ χαρτί που είχε τυχαία τοποθετήσει η δασκάλα βγάλαμε αναμνηστικές φωτογραφίες με τα παιδιά !!!



Να ευχαριστήσω πολύ τον σύλλογο γονέων για την υποστήριξή του, το σχολείο που μας επιτρέπει να συνεχίζουμε το πρόγραμμα και φυσικά τους γονείς των παιδιών και τα ίδια τα παιδιά για την συμμετοχή τους.





Αν είστε δάσκαλοι μην διστάσετε να κάνετε μία τέτοια γιορτή με τα παιδιά. Η μάθηση δεν γίνεται μόνο στον πίνακα. Θέλει και κόπο και απόλαυση. 
Αν πάλι είστε γονείς διοργανώστε ένα πάρτι  στο σπίτι σαν και αυτό. Τα παιδιά θα το απολαύσουν. Σύντομα και άλλα μαθηματικά παιχνίδια!!!






Την πρώτη σχολική βδομάδα ο μικρός μου δεν πήγε στο σχολείο. Η δασκάλα τους θα έλειπε και έτσι δεν υπήρχε λόγος να πηγαίνει από τάξη σε τάξη. Αν λάβουμε υπόψη μας και τις ιώσεις ήταν μια καλή ευκαιρία να προφυλαχτούμε.  Δεν έπρεπε να είναι όμως και μία χαμένη βδομάδα. Φυσικά μετά από διακοπές Χριστουγέννων και ενώ η δασκάλα δεν έχει επιστρέψει δεν είναι δυνατόν να καθίσεις εύκολα ένα 6χρονο να διαβάσει. Και γιατί άλλωστε; Όταν μπορούμε να μάθουμε παίζοντας;




Και αφού στο σχολείο μιλάνε τόσο για αριθμούς και νούμερα ευκαιρία στο σπίτι να μιλήσουμε για τον κόσμο γύρω μας.  Αποφάσισα να του δείξω πως ο ουρανός δεν είναι πάνω από τη γη όπως πίστευε αλλά γύρω της. Και να συζητήσουμε για τη μέρα και τη νύχτα. Γιατί ενώ εμείς έχουμε μέρα η θεία στην Αμερική έχει νύχτα;




                     Πήραμε λοιπόν ένα χαρτόκουτο και κόψαμε τα πλαϊνά κομμάτια.






Κάναμε μια τρύπα στη δεξιά μεριά και  χωρίσαμε το κουτί στα δυο. Από την μια κολλήσαμε μπλε τσόχα για τη μέρα και από την άλλη  μαύρη για τη νύχτα. Κόψαμε και ήλιο και σύννεφα.





Στη συνέχεια στερέωσα μια μπάλα από φελιζολ σε μια οδοντογλυφίδα  και την οδοντογλυφίδα ενα πορτοκαλί. Τη ζωγράφισα με μπλε και αφού στεγνώσει προσθέσαμε κάποια πράσινα κομμάτια για τις ηπείρους. Για να τη στερεώσουμε στο κουτί έβαλα στη βάση του ένα μικρο κομμάτι πλαστελίνη. Εκεί καρφώσαμε τη γη ώστε να γυρίζει.




Στη συνέχεια βάλαμε έναν φακό στην τρύπα. Η γη μας από τη μια πλευρά ήταν φωτισμένη και από την άλλη σκοτεινή. Καθώς την περιστρεφαμε γινόταν εναλλαγή μέρας και νύχτας.








 Την επόμενη φορά λέω να φτιάξουμε το πλανητικό μας σύστημα. Εσείς πως μάθατε στα παιδιά για την κίνηση της γης και τη μέρα και τη νύχτα;







Στο σχολείο του γιου μου είχαν μια υπέροχη ιδέα. Τα παιδιά θα έγραφαν από μια ιστορία για τα Χριστούγεννα και θα έπαιρναν μέρος σε έναν διαγωνισμό. Οι καλύτερες θα διαβάζονταν στα παιδιά και  οι τρεις πρώτες θα βραβεύονταν. Το σημαντικότερο όλων είναι ο ενθουσιασμός που είδα να έχει ο γιος μου. Η ώρα που αφιέρωσε να γράψει ένα κείμενο. Το γεγονός ότι κάθισε στον υπολογιστή για έναν τόσο παραγωγικό λόγο. Αυτό πιστεύω ότι ήταν και ο σκοπός του διαγωνισμού και είμαι σίγουρη ότι για αρκετά παιδιά επιτεύχθηκε. Με την άδειά του δημοσιεύω το παραμύθι του Ρούντολφ.  Ένα παραμύθι που είναι τόσο γνωστό αλλά μέσα από τα μάτια του έγινε μία αφορμή να μιλήσει για την απόρριψη που βιώνουν τα παιδιά από συνομήλικούς τους. Το πως νιώθουν . Και ότι αν έχεις αγνή καρδιά κάποια μέρα θα αναγνωρισθεί.




Τα  παιδικά  χρόνια  του   Ρούντολφ



       Ήταν  ένα  χριστουγεννιάτικο  πρωινό. Σε κάποιο μακρινό μέρος θα γεννιόταν  ένα  ταρανδάκι. Επειδή γεννήθηκε ανήμερα  τα  Χριστούγεννα,  του  δόθηκε  το  χάρισμα  να  έχει  κάτι  ξεχωριστό: μία  κόκκινη  μυτούλα  που  μπορούσε  να  λάμπει  στο  σκοτάδι.

       Αυτό το  ξεχωριστό  ταρανδάκι  το  λέγανε  Ρούντολφ. Από  μικρό  είχε  πολλούς  φίλους,  που  μεγαλώνανε και εξερευνούσαν τον κόσμο μαζί. Παίζανε  στους  χιονισμένους  λόφους  και  στις  παγωμένες  λίμνες. Όμως, καθώς  μεγάλωνε,  αρχίσαν να  τον κοροϊδεύουνε  και  να  μην  τον  παίζουνε  πια. Η  μαμά  του , του  έλεγε  ότι  τον  κοροϊδεύουν, γιατί δεν  έχουν  ένα  τόσο  ιδιαίτερο χαρακτηριστικό για  να   τους   κάνει  να  ξεχωρίζουν  από  όλους  τους   άλλους.

       Ο   Ρούντολφ, παρόλο  που  καταλάβαινε  την   συμβουλή  της  μητέρας  του, ήταν  πολύ  λυπημένος   και   σκεφτόταν  πως  καλύτερα  θα   ήταν  να  μην   είχε   αυτό   το  χάρισμα. ‘Ήταν   τόσο   στεναχωρημένος  που  πολλές   φορές   καθόταν  στην    άκρη   του   δάσους, μόνος  του. Το ταρανδάκι μας αγαπούσε   πολύ   τα    παιδιά, επειδή εκείνα θαύμαζαν   την   κόκκινη    μυτούλα του και τον δέχονταν στην συντροφιά τους. Πολύ συχνά έπαιζε μαζί τους και είχαν γίνει  αχώριστοι    φίλοι .

        Μία  μέρα ένα παιδί έπαιζε στην παγωμένη λίμνη. Δεν γνώριζε όμως ότι ο πάγος σε εκείνο το σημείο ήταν πολύ λεπτός. Ξαφνικά ακούστηκε ένα κρακ και αμέσως μετά ο πάγος  άρχισε   να   σπάει.   Το παιδί φοβισμένο έβαλε τα κλάματα . Ο  Ρούντολφ   έτυχε   να   περνάει   από   εκεί  και  το άκουσε    να    κλαίει.  Έτρεξε   για   να   το σώσει. Ήταν   πολύ    επικίνδυνο, αλλά  ο   Ρούντολφ   το   τόλμησε. Πλησίασε κοντά του  και  το τράβηξε έξω από τη λίμνη.    Δυστυχώς ο πάγος έσπασε  και ο Ρούντολφ βρέθηκε μέσα στο παγωμένο νερό. Εκείνη την ώρα έτυχε να περνάει από εκεί ο Αϊ Βασίλης, είδε το ταρανδάκι που κινδύνευε και το   έσωσε  με   τα   μαγικά   του.

      Ο Αϊ - Βασίλης  εκτιμώντας την καλή καρδιά και το θάρρος του  πρότεινε να γίνει βοηθός του. «Ρούντολφ   έχεις   μία   χρυσή  καρδιά. Θα   ήθελες  να   μοιράζεις   τα   δώρα   σε   όλα   τα   παιδιά   του   κόσμου; », του είπε.  Ο Ρούντολφ ενθουσιάστηκε με την ιδέα και δέχτηκε με χαρά. Όταν το έμαθαν οι άλλοι τάρανδοι, ένιωσαν ντροπή και ζήτησαν από το Ρούντολφ να τους συγχωρήσει. Το μικρό μας ταρανδάκι τους κοίταξε με αγάπη και τους συγχώρεσε.

Έτσι   από   τότε  ο    Ρούντολφ   βρίσκεται   μπροστά   στο   έλκηθρο  του  Αϊ Βασίλη   για  να   φέρει  τα   δώρα σε όλα τα παιδιά !


Φανταστείτε να είστε στο νηπιαγωγείο και να παίζετε κάθε μέρα. Και ξαφνικά πάτε α δημοτικού και στο σχολείο μαθαίνετε γράμματα και λεξούλες και αριθμούς. Και πάτε σπίτι και πρέπει να κάνετε φυλλάδια, ανάγνωση και ορθογραφία.  Είναι μεγάλο σοκ.  Γι αυτό και εμείς σκεφτήκαμε να κάνουμε την ορθογραφία πιο ενδιαφέρουσα.




Πήρα μερικά φασόλια και έγραψα με μαρκαδόρο γράμματα. Κεφαλαία , μικρά αλλά και με τόνους. Πολλά γράφτηκαν πάνω από μια φορά ώστε να χρησιμοποιείται το γραμμα όσες φορές χρειαστεί. Τέλος μάζεψα από το σχολικό βιβλίο, αλλά και τα φυλλάδια όλες τις λέξεις που έχουν κάνει αυτούς τους τελευταίους 2 μήνες. 



Στη συνέχεια φώναξα τον μικρό να παίξουμε. Προσέξτε όχι να κάνουμε ορθογραφία αλλά να παίξουμε ένα παιχνίδι με φασόλια.  Του έλεγα λέξεις από τη λίστα και ο μικρός  διάλεγε τα γράμματα και τα έβαζε σε σειρά.  Αφού έφτιαξε μερικές εύκολες λέξεις αρχίσαμε να κάνουμε και πιο δύσκολες αλλά και προτασούλες. 


Στη συνέχεια ζήτησε να  του λέω τη λέξη και να τη βρίσκει εκείνος στον κατάλογο.  Στην πραγματικότητα ήθελε να αντιγράφει τη λέξη. Με αυτόν τον τρόπο όμως έκανε καλή εξάσκηση στην ανάγνωση χωρίς να το καταλαβαίνει.



Την επόμενη φορά ζήτησε ο ίδιος να διαβάσει την ορθογραφία με φασόλια.  Και επειδή η δασκάλα μας  δίνει σε φωτοτυπία τι θα διαβάσουμε όλη τη βδομάδα από το ΣΚ είχαμε τελειώσει όλες τις ορθογραφίες της εβδομάδας παίζοντας.

 Να σας θυμίσουμε ότι μπορείτε να μάθετε επίσης ορθογραφία τραγουδώντας με την κύρια Σιντορέ.  Διαβάστε πληροφορίες σε παλιότερη ανάρτηση μας πατώντας εδώ.



Τελικά είναι εύκολο να περνάς καλά ακόμα και διαβάζοντας για την πρώτη δημοτικού.


Την Παρασκευή βγήκε στη δημοσιότητα το πόρισμα της επιτροπής εθνικού διαλόγου για την παιδεία. Και ήταν η αφορμή να αναδειχθεί και πάλι ΒΑΣΙΛΙΣΣΑ η προχειρότητα στην Ελλάδα. Προχειρότητα όχι μόνο στη σύνταξη του αλλά και στην ερμηνεία και τον σχολιασμό του από τα ΜΜΕ και το κοινό. Για άλλη μια φορά μείναμε στην ατάκα και όχι στην ουσία. Μια ουσία που δεν δόθηκε ποτέ.



Τα social media γεμίζουν καθημερινά από σχολιασμούς για πριγκίπισσες και βασιλοπούλα. Λες και τα παιδιά μας με 400 € που παίρνουμε μπορούν να  έχουν τα πάντα και να νιώθουν σαν πρίγκιπες. Μια φράση αγάπης στην πραγματικότητα, άνοιξε διαμάχη και δεκάδες ανέκδοτα κατέκλυσαν το διαδίκτυο. Αν το μόνο που μου έμεινε να τους δώσω είναι πολύ αγάπη και να την εκφράσω με προσφωνήσεις ακόμα και φανταστικές πιστεύετε ότι θα τη σταματήσω για ένα πόρισμα ; Τα παιδιά αυτά είναι η ζωή μου.  Η ανάσα μου. Είναι για μένα πολύτιμα και ξεχωριστά. Για το κράτος είναι ένας ακόμα μελλοντικός πολίτης. Για μένα όμως το σπίτι μου είναι το βασίλειό μου και τα παιδιά μου βασιλοπούλα. Το θέμα δεν είναι ταξικό αλλά καρδιάς.

Και σα να μην έφταναν οι απαγορεύσεις θα δίνουμε και όρκο τιμής. Και εμείς και τα παιδιά. Δηλαδή τα παιδιά στην τρυφερή ηλικία των 6 και 7 ετών είναι σε θέση να κατανοήσουν σε τόσο βάθος τι είναι όρκος; Ενώ εμένα οι γονείς μου, μου έμαθαν ότι δεν ορκιζόμαστε για τα καθημερινά πράγματα που μπορεί να μη καταφέρουμε να τηρήσουμε αλλά για σπουδαία ιδανικά θα πρέπει να βάλω το παιδί να ορκιστεί για την καθημερινή συμπεριφορά του στο σχολείο; Να το βάλω να ορκιστεί να μην είναι παιδί;



Κατά βάση δεν διαφωνώ με όσα λέει ο όρκος. Πρέπει να σεβόμαστε τους δασκάλους αλλά ο σεβασμός κερδίζεται, δεν δηλώνεται. Ναι είμαι κατά της βίας και υπέρ της προασπισης του αδυνατου. Αλλά αυτό το χτίζεις κάθε μέρα. Κάθε στιγμή. Το χτίζεις ή το γκρεμίζεις όταν οι γονείς βλέπουν στην τηλεόραση τους βουλευτές της χώρας να τσακώνονται με χυδαίο τρόπο. Και τα παιδιά δίπλα τους να ακούνε. Όταν βλέπουν εσάς τα τελευταία χρόνια, τους βουλευτές μας να έχετε ρίξει το επίπεδο και να μην μπορείτε να συνεννοηθείτε ούτε για ένα ζήτημα, πώς περιμένετε εκείνα  να ορκιστούν ότι θα είναι ευγενικά και ότι  θα χτίσουν άριστες σχέσεις και φιλίες;


Και αν δεν τα καταφέρουν; Ποια θα είναι η επίπτωση της πράξης; Ή μήπως θα πρέπει να τους μάθουμε οτι μπορουν να δηλώνουν ότι θέλουν και να μην τα εφαρμόζουν; Όπως εσείς που ψηφίζετε νόμους που δεν έχετε διαβάσει, που δεν πιστεύετε, που θεωρείτε λάθος αλλά δηλώνετε ότι δεν μπορείτε να κάνετε αλλιώς. Πόσο έχει εκφυλιστεί η έννοια  του όρκου, της τιμής και του καθήκοντος στις μέρες μας που ζητάτε από εξάχρονα να κάνουν αυτό που θα έπρεπε να κανετε εσεις και εμείς. Η πολιτεία και οι γονείς είναι τα παραδείγματα τους. Ας διορθώσουμε το παρόν για να χτισουν αυτά το μέλλον τους. Ας τους δώσουμε ιδανικά στα οποία να πιστεύουν και να ορκίζονται. Αλλιώς απλά χτίζουμε μια ουτοπία. Για να λέμε ότι προσπαθήσαμε. Μα αρκεί μόνο προσπάθεια όταν μιλάμε για τα παιδιά μας;







Οι φωτογραφίες είναι από το pixabay.
Στο νηπιαγωγείο που πήγαινει o μικρός μου ζουν δύο μικρά αρκουδάκια. Ο Πάρης και ο Χάρης. Είναι φίλοι των παιδιών και κάθε Παρασκευή ενα παιδάκι φιλοξενεί στο  σπίτι του τον Χάρη η  τον Πάρη ανάλογα με το τμήμα που ανήκει. Έτσι τη βδομάδα που κατέφθασε η μπέμπα μας είχαμε και έναν δεύτερο επισκέπτη.  Τον Χάρη.





Ο Χάρης έφτασε μαζί με τη βαλίτσα του. Ναι, ο μικρός μας αρκούδος έχει μια μεγάλη βαλίτσα με όλα του τα υπάρχοντα. Έχει καταρχήν ρούχα. Jean παντελόνια αλλά και πιο ελαφριά για το καλοκαίρι, καρό πουκάμισα, μπλούζες, μπουφάν, κάλτσες και φυσικά παπούτσια. Τα παιδιά στις δύο μέρες που φιλοξενούν τον Χάρη τον ντυνουν και τον παίρνουν μαζί τους σε κάθε βόλτα πήγαινουν.  Για να πάει βόλτα όμως  δεν ξεχνά να χτενιστεί και να βάλει τα γυαλιά ηλίου του  .Εδώ ο μικρός μου προσπαθεί να του βάλει τα παπούτσια και φυσικά να μάθει να δένει τα κορδόνια του Χάρη.


Στη βαλίτσα του επίσης  θα βρει κανείς  οδοντόβουρτσα, οδοντόκρεμα , μπουρνούζι ,πετσέτα ,αφρόλουτρο και σφουγγάρι.  Μέσα από αυτή τη διαδικασία δίνεται η δυνατότητα στη μαμά να συζητήσει με το παιδί της πόσο σημαντικό είναι  να προσέχουμε τη καθαριότητα μας  και μαζί με το Χάρη να διασκεδάσουν την ώρα του μπάνιου.

Όπως καταλαβαίνετε από τη βαλίτσα δεν θα μπορούσαν να λείπουν και τα είδη φαγητού. Ο Χάρης  έχει το δικό του μπολ φαγητού, το δικό του ποτήρι, κουτάλι, μπιμπερό  για να τρώει μαζί με την οικογένεια.



Τέλος για την ώρα του ύπνου εκτός απ' τις πυτζάμες του υπάρχει ένα μικρό βιβλιαράκι  με το αγαπημένο του παραμύθι, Το αγαπημένο του μικρό αρκουδάκι επίσης που  το παίρνει αγκαλιά την ώρα που κοιμάται  και μία εικόνα της Παναγίας για να πει την προσευχή του πριν κοιμηθεί .

Σύμφωνα με το πρόγραμμα αυτό το παιδί πρέπει να περιποιείται μόνο του τον Χάρη όλο το Σαββατοκύριακο. Έτσι μαθαίνει να είναι πιο υπεύθυνο για τον εαυτό του. Αφού μπορεί να ντύνει το Χάρη μπορεί και τον εαυτό του. Εκτός όμως από την περιποίηση του αρκούδου είναι υπεύθυνο για να μη χαθεί κανένα αντικείμενο από τη λίστα του Χαρη. Ένα καλό παράδειγμα δηλαδή για να μαζεύει και τα δικά του πράγματα. Σε εμάς ο Χάρης ήρθε ακριβώς την κατάλληλη στιγμή. Ο γιος μου είχε  το δικό του φίλο να προσέχει οπως ακριβώς φροντίζει η μαμά το μωρό. Είχε ενθουσιαστεί. Σε βαθμό που σκέφτομαι να του δώσω έναν αρκούδο που έχουμε και να φτιάξουμε τη δική μας βαλίτσα.


Το σημαντικότερο όμως μέρος έρχεται όταν το παιδί επιστρέφει τον Χάρη στο σχολείο τη Δευτέρα.  Μαζί με το Χάρη έχει μαζί του αρκετές φωτογραφίες της οικογένειας και των αγαπημένων του παιχνιδιών. Τις δείχνει στους συμμαθητές του και εκείνοι του κάνουν ερωτήσεις για να το γνωρίσουν καλύτερα. Είναι η δική του βδομάδα. Με αυτό τον τρόπο όλα τα παιδιά μαθαίνουν τους συμμαθητές τους και δένονται περισσότερο. Κάνουν  επίσης κατασκευές για το φίλο τους  στις οποίες γράφουν τι αγαπούν στο συμμαθητή τους Και ο ίδιος γράφει τις αγαπημένες του ασχολίες και τα όνειρά του.   Για να θυμάται όσα ήθελε όταν ήταν 5 χρονών.  Πρόκειται για μια υπέροχη δριαστηριότητα για την οποία αξίζουν πολλά μπράβο στις δασκάλες του νηπιαγωγείου. Μακάρι να συναντάμε πάντα τόσο αξιόλογες δασκάλες  και τα επόμενα χρόνια.








Στο σχολείο φέτος τη γιορτή ανέλαβε τα παιδιά της Δ τάξης. Μια γιορτή διαφορετική από τις άλλες. Δε διαβάστηκαν τα κλασικά ποιήματα και δεν ακούστηκαν τα γνωστά τραγούδια. Φέτος η γιορτή ήταν αφιερωμένη στους δικούς τους προγόνους. Διαβάστηκαν ημερολόγια ανθρώπων της περιοχής και ακούστηκαν τα ονόματα όλων όσων έχασαν τη ζωή τους στη διάρκεια του παγκοσμίου πολέμου. Τα παιδιά ειχαν γράψει ένα μικρό κείμενο για τον δικό τους πρόγονοι. Μας παρουσίασαν την ιστορία του δικού τους ήρωα . Έτσι τα παιδιά ανακάλυψαν μέσα από μαρτυρίες ότι ιστορία του 1940 δεν είναι κάτι ξένο, κάτι απρόσωπο. Αλλά ότι σχεδόν σε κάθε οικογένεια υπάρχει ένας γενναίος που οφείλουμε να θυμόμαστε και να τιμούμε.




Θα έχετε ακούσει πολλές φορές στις ειδήσεις να παίρνουν συνέντευξη από παιδιά που είτε για να κάνουν πλάκα είτε γιατί πραγματικά δεν γνωρίζουν απαντούν στην ερώτηση "Τι γιορτάζουμε σήμερα ;" με τρόπο που σοκάρει. Μιλουν για έλλειψη παιδείας και οτι τα παιδιά στο σχολείο δεν μαθαίνουν ιστορία. Μα η ιστορία δεν πρέπει να είναι αποστήθιση και καταγραφή των γεγονότων. Η ιστορία είναι βίωμα που ξεκινά απο την οικογένεια.  Έχετε σκεφτεί το βράδυ αντί για παραμύθια να μιλήσετε για μυθους και πραγματικά ιστορικά γεγονότα; Να ψάξετε να βρείτε τους δικούς σας ήρωες την οικογένεια και να μιλήσετε στα παιδιά για τα κατορθώματά τους;


Ο μικρός μου πάλι έμαθε στο σχολείο να γράφει την πρώτη του λέξη και αυτή ήταν το "ΟΧΙ". Μια λέξη που μας αναστατώνει όταν την ακούμε από το στόμα τους, αλλά που είναι τόσο βαθιά και δυνατη. Ενα  Οχι που πρέπει για να το πεις να ξέρεις να μετράς το κόστος και τις θυσίες.  Έχει νόημα όταν γίνεται συνειδητά και δε σε νοιάζει αν θα πρέπει να δώσεις και τη ζωή σου γι' αυτό. Ενα Όχι  που είπαν το 1940 άνδρες, γυναίκες και παιδιά, ξέροντας ότι πάνε στο θάνατο. Που όμως είπαν με το χαμόγελο στα χείλη. Γιατί αυτό πρέπει να μάθουμε στα παιδιά μας. Να υπερασπίζονται τα ιδανικά, τις αξίες τους, την πατρίδα και την οικογένειά τους, με αγάπη και χαμόγελο.
Μια ζωγραφιά του γιου μου, μου έδωσε το έναυσμα για  αυτη την ανάρτηση. Μου θύμισε τους καθηγητές μου από τη σχολή που μας μάθαιναν πόσο σημαντική είναι η ζωγραφιά ενός παιδιού.


Τα αγόρια μου είναι ζωηρά όταν δεν έχουν κάποιον ασχοληθεί μαζί τους ή δεν έχουν τι να κάνουν. Έτσι εκείνο το πρωί σκέφτηκα να δώσω στο μικρό μου τα δικά μου χρώματα και ένα πινέλο για να ζωγραφίσει. Θα έδινε τις ζωγραφιές του δώρο στο θειο και τη θεία του. Ξεκίνησε κάνοντας το βουνό. Στη συνέχεια στη θάλασσα και μετά τον ήλιο. Μάλιστα είπε αφού μπορώ να ζωγραφίσω ένα λουλούδι μπορώ και τον ήλιο. Και τότε θέλησε να προσθέσει ουρανό.  Ματια προσπαθούσαμε να τον πείσουμε οτι δεν έχουμε γαλάζιο και ότι θα μπλεχτεί ο ουρανός με τη θάλασσα. Δεν μπορούσε να το καταλάβει. Θύμωσε και έφυγε κλαμένος. Αφού ηρέμησε λίγο τον πλησιάσα και του ειπα οτι αφού το θέλει τόσο ας κάνει μπλε τον ουρανό.
Λίγα δευτερόλεπτα μετά κατάλαβα πόσο λάθος είχαμε να προσπαθούμε να του υποδείξουμε πως να ζωγραφίσει. "Ο ουρανός είναι ψηλά πως μπορεί να ακουμπήστε θάλασσα;", μου είπε. Είναι εκείνες οι στιγμές που τα παιδιά σε παγώνουν με τη δική τους αλήθεια. Γιατί μπορεί στα μάτια μας ο ουρανός να φτάνει στον ορίζοντα αλλά στα μάτια ενός πεντάχρονου είναι ψηλά στον ουρανό.
Οι ζωγραφιές των παιδιών μπορούν να κρύβουν πολλές αλήθειες. Είναι σημαντικό οι γονείς και οι δάσκαλοι να μπορούν να καταλάβουν τι σκέφτεται ένα παιδί. Φυσικά για να κατανοήσουμε τη ζωγραφιά το καλύτερο είναι να αφήσουμε τα παιδιά να μας μιλήσουν για αυτήν.

Τι μπορεί άραγε να κρύβει μια ζωγραφια;


• Η οικογένεια
Ο τρόπος που ζωγραφίζει ένα παιδί τα μέλη της οικογένειας μπορεί να μας δείξει τις σχέσεις μεταξύ των μελών της. Για παράδειγμα το παιδί θα ζωγραφίσει τον εαυτό του πιο κοντά στο πρόσωπο που θεωρεί πιο οικείο. Επίσης το ύψος των ατόμων μπορεί να διαφέρει από το πραγματικό. Αν δηλαδή ζωγράφισε τη μαμά ως γίγαντα ίσως αυτό να σημαίνει ότι τη θεωρεί αρχηγό της οικογένειας.

• Βία
Πολλές φορές οι ζωγραφιές των παιδιών μπορεί να είναι βιαιες .Το παιδί ίσως να έχει υποστεί κάποια μορφή βίας στο σπίτι ή στο σχολείο. Γενικά σκληρά γεγονότα αποτυπώνονται στα έργα των παιδιών. Δεν είναι τυχαίο πως τις τελευταίες μέρες τα Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης μιλούν για το πώς μεταλλάχθηκαν οι ζωγραφιές των μικρών προσφύγων. Από εκεί που τα παιδιά αρχικά σχεδίαζαν μαύρες φιγούρες και πόλεμο άρχισαν να βάζουν χρώματα, χαρούμενα πρόσωπα και λουλούδια. Φυσικά θα πρέπει να αναφέρουμε ότι τα παιδιά που βλέπουν συχνά παιδικά με βίαιες, πολεμικές φιγούρες πιθανότατα να επηρεαστούν και να αποτυπώνουν στο χαρτί τους τις βίαιες σκηνές που βλέπουν.

• Χρώματα
Ένας σημαντικός παράγοντας είναι και τα χρώματα που επιλέγουν τα παιδιά. Το μαύρο χρώμα όταν κυριαρχεί στο σχέδιο ίσως να σημαίνει το παιδί είναι απογοητευμένο, λυπημένο. Αντίθετα το κόκκινο είναι ένδειξη θυμού και αγανάκτησης.
Φυσικά όλα τα προηγούμενα είναι απλά ενδείξεις. Σας προβληματίζει κάτι όμως οι ζωγραφιές των παιδιών ή των μαθητών σας ζητήστε τη βοήθεια ειδικού που θα διαγνώσει σωστά το πρόβλημα και θα σας προτείνει λύσεις. Η μαγεία της τέχνης μπορεί τόσο να διαπλάσει το χαρακτήρα και προσωπικότητα ενός παιδιού όσο και να μας δείξει τα μελανά σημεία και τα προβλήματα που αυτό αντιμετωπίζει. 
Τον τελευταίο καιρό έχω απομακρυνθεί καθώς ο υπολογιστής μας αρνείται πεισματικά να ανοίξει. Το tablet δεν είναι και η καλύτερη λύση για να bloggαρεις  ειδικά όταν το σήμα wi-fi πιάνει μόνο στη σκαλά. Δεν μπορούσα όμως να μείνω άλλο μακριά σας.


Ήθελα να σας γράψω για το μικρό μου νηπιακι. Με τι χαρά πηγαίνει σε πιο μεγάλο σχολείο όπως λέει. Ξυπνα πιο νωρίς και φεύγει μαζί με τον αδερφό του σαν μεγάλος.  Λίγο πριν ξεκινήσει το σχολείο οι δασκάλες του νηπιαγωγείου μας κάλεσαν να τις γνωρίσουμε και να μας μιλήσουν για τους μικρούς αλλά αναγκαίους κανόνες - συμβουλές που πρέπει όλοι μαζί να ακολουθούμε. Σκέφτηκα λοιπόν να συζητήσουμε κάποιος από αυτούς.

Προσέλευση - αποχώρηση

Στον παιδικό σταθμό τα παιδιά έχουν μεγάλο εύρος ώρας μέσα στο οποίο πρέπει να προσέλθουν στο σχολείο. Αντίθετα στο νηπιαγωγείο  τα παιδιά πρέπει να έρχονται μεταξύ 8.00 με 8.15. Οι κανόνες είναι πιο αυστηροί ώστε να προετοιμάσουν τα παιδιά για το δημοτικό. Σκεφτείτε ότι καθυστερώντας στο νηπιαγωγείο μπορεί να μη σας φαίνεται μεγάλο θέμα αλλά έτσι δίνεται το λάθος μήνυμα στο παιδί με αποτέλεσμα να έχει πρόβλημα τα επόμενα χρόνια. Για τον ιδιο λόγο οι γονείς  πρέπει να δίνουν το καλό παράδειγμα και να είναι συνεπείς στην ώρα αποχώρησης.

Ντύσιμο – παπούτσια 

Τα ρούχα που επιλέγουμε για τα παιδιά μας πρέπει να είναι ευκολοφόρετα και άνετα. Στα αγόρια τα παντελόνια με λάστιχο είναι η καλύτερη επιλογή. Μην ξεχνάτε ότι ίσως χρειαστεί να πάνε στην τουαλέτα και ενα δύσκολο κουμπί δεν είναι και ο κατάλληλος σύμμαχος. Το χειμώνα οι φόρμες είναι ιδανικές για παιχνίδι, άνεση και ζεστασιά.
Τα κορίτσια μπορεί να είναι υπέροχα με τα λουλουδένια τους φορέματα αλλά μην ξεχνάτε ότι θα παίξουν, θα τρέξουν και πιθανόν θα καθίσουν κάτω. Αν όμως το μικρό σας κοριτσάκι θέλει τόσο πολύ να φορέσει το αγαπημένο του φόρεμα φορέστε του από μέσα ένα μικρό κολάν έτσι και οι δύο θα είστε ευχαριστημένοι.
Τα παπούτσια των παιδιών εξίσου σημαντικά. Τα αθλητικά παπούτσια είναι η καλύτερη λύση. Προστατεύουν το πόδι του παιδιού την ώρα που παίζει   η τρέχει. Αντίθετα τα ανοιχτά πεδιλα που δεν δενουν καν στη φτέρνα είναι άκρως επικίνδυνα. Υπάρχει περίπτωση να σας ζητηθεί από το σχολείο να αγοράσετε ένα ζευγάρι παντόφλες ώστε τις βροχερές κυρίως μέρες να μη λερώνετε το σχολείο. Και σ' αυτή την περίπτωση δεν μιλάμε για κλασικές παντόφλες αλλά για παντόφλες – μποτάκια.

Διατροφή 

Στο κλασικό νηπιαγωγείο τα παιδιά τρώνε κάποιο σνακ ενω στο ολοήμερο τρώνε στο σχολείο και το μεσημεριανό τους. Έτσι καλό θα ήταν να τους δίνουμε υγιεινές τροφές όπως κάποιο φρούτο, κέικ ή ακόμα και γιαούρτι. Πατατάκια, γαριδάκια και τυποποιημένα γλυκίσματα πρέπει να αποφεύγονται.  Προσθέστε στη τσάντα τους μία μικρή πετσέτα. Μπορούν να τη τοποθετούν κάτω από το φαγητό τους ώστε να διατηρούν το χώρο καθαρό. Μην ξεχνάτε να προσθέσετε μέσα στην τσάντα ένα μικρό μπουκάλι με νερό.

Υγιεινή 

Στο νηπιαγωγείο είναι μια καλή ευκαιρία να μάθουμε στα παιδιά να ακολουθούν τους γενικούς κανόνες υγιεινής. Αυτό σημαίνει ότι όταν πηγαίνουν στη τουαλέτα θα πρέπει να φροντίζουν να διατηρούν το χώρο καθαρό. Προσθέστε στη  τσάντα τους μικρά υγρά μαντηλάκια τα οποία μπορούν να χρησιμοποιήσουν όταν τα χρειαστουν.  Μάθετε στα παιδιά να πλένουν τα χέρια τους μόλις γυρίσω να το σχολείο. Ψάχνετε τα κεφαλάκια τους καθημερινά για ψείρες και στην περίπτωση που ανακαλύψετε ότι υπάρχει τέτοιο θέμα ενημερώστε το σχολείο και απομακρύνεται το παιδί σας για δυο τρεις μέρες.


Τελευταία συμβουλή είναι να μιλάτε πολύ συχνά με τους εκπαιδευτικούς. Το νηπιαγωγείο είναι μια πολύ βασική βαθμίδα στην εκπαίδευση του παιδιού μας.  Είναι το πρώτο σκαλοπάτι στο οποίο χτίζεται η μετέπειτα σχολική και κοινωνική ζωή του παιδιού. Είναι επίσης ο κατάλληλος χρόνος να διαγνωστούν τυχόν μαθησιακές δυσκολίες και να αντιμετωπιστούν έγκαιρα πριν πάει το παιδί στις πρώτες τάξεις του δημοτικού.

Να ευχηθώ καλή σχολική χρονιά για όλα τα παιδάκια και ειδικά για τα μικρά μας νηπιακια.

Πριν λίγες μέρες ανακάλυψα ένα πολύ ενδιαφέρον μέρος. Ένα χώρο που η ιστορία γίνεται βίωμα, η γνώση πράξη και η μουσική παιχνίδι. Πρόκειται για το Ελληνικό Κέντρο Τέχνης και Πολιτισμού  στο Κορωπί. Σε έναν υπέροχο κήπο, με  ενδιαφέρουσες εκθέσεις και εκπαιδευτικά προγράμματα  τα παιδιά μαθαίνουν αλλά και ζουν την παράδοση του τόπου μας.



Στις μόνιμες εκθέσεις ο επισκέπτης μπορεί να δει πολλά  αντικείμενα από την καθημερινότητα των προγόνων μας που συνέλεξε το κέντρο  και να  γνωρίσει την αρχιτεκτονική, την ενδυμασία , την σχολική ζωή, τα επαγγέλματα , την αγροτική ζωή μέσα από 90 φωτογραφίες.



Στους μεγαλύτερους αρκετά αντικείμενα θα φανούν οικεία και θα ξυπνήσουν αναμνήσεις καθώς πολλά από αυτά τα χρησιμοποιούσαν οι παππούδες μας. Για τα μικρά παιδιά θα είναι ένα ταξίδι στο παρελθόν


Ο χώρος λειτουργεί κυρίως για επισκέψεις σχολείων αλλά  αν ένας σύλλογος ή και μία ομάδα παιδιών με τους γονείς τους θέλει να επισκεφτεί το χώρο μπορούν να παρακολουθήσουν τα παρακάτω εκπαιδευτικά προγράμματα:

1.Η ιστορία της αμπέλου

2.Η ιστορία του ψωμιού
3.Η ιστορία του μελιού
4.Η ιστορία της ελιάς
5.Κηπουρική
6.Παραδοσιακά Παιδικά Παιχνίδια
7.Αυτοσχέδια Μουσικά Όργανα
8. Mόνιμες εκθέσεις: φωτογραφίας και αντικειμένων για τη
 α)«ζωή των Μεσογειτών άλλοτε» και
β) «στους Δρόμους του αμπελιού άλλοτε και τώρα»
9. Υγιεινή Διατροφή


Σε όλα εκτός από την παρουσίαση τα παιδιά μπορούν να  μάθουν μέσα από εργαστήρια αλλά και από το παιχνίδι να  εκτιμούν την φύση και την παράδοση.



Επίσης  το κέντρο διοργανώνει και μονοήμερες εκδρομές  ή δίωρες  περιηγήσεις, με σκοπό την ενημέρωση σε θέματα πολιτισμικής κληρονομιάς, αρχαιολογικών μνημείων, μουσείων της φύσης και την ψυχαγωγία.

Στο χώρο τους μπορείτε να βρείτε και πολλά βιβλία που απευθύνονται και σε μεγάλους και σε παιδιά με τραγούδια, παραμύθια και λαογραφικά στοιχεία.
Για περισσότερες πληροφορίες επισκεφτείτε την σελίδα http://www.ektp.gr/ .


Πριν  λίγες μέρες ψάχνοντας φυλλάδια στο ίντερνετ για να βοηθήσω τον γιο μου στα μαθήματά του είχα την τύχη να ανακαλύψω ένα εκπληκτικό site σίγουρα θα λατρέψετε. Πρόκειται για τα Θρανία.
Ένα site με εκπαιδευτικό υλικό για μαθητές Δημοτικού. Εκεί μπορείτε να βρείτε σχολικά βοηθήματα, φύλλα εργασίας, βίντεο αλλά και αφίσες τόσο για την τάξη όσο και για το δωμάτιο του παιδιού.



Το υλικό προσφέρεται εντελώς ΔΩΡΕΑΝ και μπορείτε να κατεβάσετε αλλά και να εκτυπώσετε τα αρχεία για προσωπική χρήση. Ανανεώνεται συνέχεια με καινούριο υλικό γι αυτο καλό θα ήταν να το επισκέπτεστε συχνά ή να ενημερώνεστε από τη σελίδα τους στο facebook.




Και επειδή ξέρω πόσο σας ενδιαφέρουν τέτοιες προσπάθειες ζήτησα από την εκπαιδευτικό Μπέσιου Χριστίνα που είναι η υπεύθυνη της σελίδας να μας πει δυο λόγια για το τι μπορούμε να βρούμε εκεί και να μας δώσει μερικές οδηγίες για το πως να το αξιοποιήσουμε.


--------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

Μπέσιου Χριστίνα Άρθρο για το εκπαιδευτικό υλικό των Θρανίων


 Βασική μου επιδίωξη είναι τα Θρανία, που με τόση αγάπη και μεράκι έχω φτιάξει, να γίνουν μία εκπαιδευτική πηγή άντλησης πολύπλευρου εκπαιδευτικού υλικού τόσο για γονείς όσο και για συναδέλφους εκπαιδευτικούς. Προσπαθώ καθημερινά ώστε κάθε φύλλο εργασίας, εκπαιδευτικό βίντεο, σχολικό βοήθημα, ιδέα διακόσμησης ή συμπληρωματικό υλικό των Θρανίων, παρότι παρέχεται κατηγοριοποιημένο, να συνδέεται θεματικά και λειτουργικά με εκπαιδευτικό υλικό σε όλες τις δυνατές μορφές του. Τι πιο χρήσιμο από το να υπάρχει η δυνατότητα ο μαθητής να κατανοήσει τη θεωρία για τα δεκαδικά κλάσματα μέσα από ένα σχολικό βοήθημα, να δουλέψει με αυτά πάνω σε ασκήσεις, να παρακολουθήσει για ανακεφαλαίωση ένα εκπαιδευτικό βίντεο και γιατί όχι να μην εκτυπώσει την αντίστοιχη ιδέα διακόσμησης και να την κολλήσει στο δωμάτιό του; Στηριζόμενη σε αυτή τη προοπτική, ξεκίνησα σταδιακά να προσθέτω στην κατηγορία με τα ηλεκτρονικά σχολικά βοηθήματα, συνοδευτικά φύλλα εργασίας για καλύτερη εμπέδωση και εξάσκηση.


 Ας δούμε ένα παράδειγμα… Το σχολικό πρόγραμμα σπουδών κάθε τάξης του Δημοτικού παρουσιάζει για κάθε ενότητα του μαθήματος της Γλώσσας μία σειρά από γραμματικά και συντακτικά φαινόμενα που διδάσκονται τις περισσότερες φορές παράλληλα λόγω του πιεσμένου διδακτικού χρόνου. Τα ίδια γραμματικά ή συντακτικά φαινόμενα θα τα συναντήσει ο μαθητής σε επόμενη ή μεγαλύτερη τάξη με περισσότερες επεξηγήσεις και αναφορές. Μέσα από τον συνδυασμό σχολικού βοηθήματος και συνοδευτικού φύλλου εργασίας, σε οποιοδήποτε χρόνο, θα δοθεί η δυνατότητα στον εκπαιδευτικό ή στον γονέα να γίνει μία πιο στοχευμένη προσπάθεια εμπέδωσης, κυρίως σε φαινόμενα που θεωρούνται σημαντικά ή έχουν μεγαλύτερο βαθμό δυσκολίας. Ένα τέτοιο παράδειγμα θα μπορούσε να είναι η ορθογραφία ουδέτερων ουσιαστικών που λήγουν σε -ειο ή -ιο στο μάθημα της Γλώσσας της Γ’ Δημοτικού. Στα Θρανία μπορείτε να βρείτε το σχετικό σύντομο σχολικό βοήθημα αλλά και το συνοδευτικό φύλλο εργασίας για να γίνει η εξάσκηση.


Το μόνο σίγουρο είναι πως ο τρόπος για να διδαχθεί ένα φαινόμενο, μία θεωρία, μία τεχνική, μία στάση ζωής, μία συμπεριφορά δεν είναι ένας αλλά πολλοί και διαφορετικοί. Τους δοκιμάζουμε και επιλέγουμε τον ‘’καλύτερο’’ για κάθε περίπτωση…

-------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------




Εμεις να την ευχαριστήσουμε  και να ευχηθούμε να συνεχίσει  να εμπλουτίζει αυτή την τόσο όμορφη δουλειά γιατί πραγματικά μας βοηθάει . Νομίζω οτι με τετοιες δασκάλες όλα τα παιδια θα κάθονταν με χαρά στα θρανία.










Αγαπητά μου παιδιά,

Απευθύνομαι σε εσάς κυρίως που δίνεται πανελλαδικές εξετάσεις σε λίγο καιρό. Αυτές οι μέρες που έρχονται θα είναι αρκετά δύσκολες. Γιατί ενώ η φύση θα ξαναγεννιέται εσείς θα θυσιάζεται στιγμές από την καθημερινότητά σας πάνω στα βιβλία.



Έχετε αρχίσει να κουράζεστε το νιώθω αλλά  ο αγώνας δεν έχει τελειώσει. Είναι σαν να έχεις τρέξει χιλιόμετρα , να βλέπεις το τέρμα και να αισθάνεσαι την ανάσα σου να κόβεται. Τα πόδια σου να λυγίζουν από την κούραση και να μην θέλεις να συνεχίσεις. Κλείστε τα μάτια για λίγο. Μην κοιτάτε το τέρμα. Κοιτάξτε κάτω το επόμενο βήμα. Πρέπει να είναι σταθερό. Μόνο το επόμενο βήμα. Και αν νιώθετε ότι δεν πατάτε σταθερά τεντώστε το χέρι. Εμείς θα είμαστε εκεί να σας στηρίξουμε.

Πολλές φορές είμαστε αυστηροί μαζί σας, αλλά είναι από αγάπη πιστέψτε με. Δεν θέλουμε να επαναλάβετε λάθη που έχουμε δει να γίνονται τόσες φορές. Γιατί θέλουμε σε λίγους μήνες να δούμε χαμόγελα από όλους σας. Να περάσετε ένα ξένοιαστο καλοκαίρι που θα γευτείτε όσα στερηθήκατε τόσους μήνες.

Πιστεύετε ότι ειναι η πιο δύσκολη περίοδος της ζωής σας. Το ίδιο πιστεύαμε και εμείς κάποτε. Μακάρι να μπορούσα να σας πω ότι βαδίζετε το δυσκολότερο δρόμο   και στο τέλος του είναι η ευτυχία. Δυστυχώς είναι απλά ο δρόμος που οδηγεί στο στάδιο της ζωής. Αλλά είναι  και εκείνο το μονοπάτι που σας κάνει πιο δυνατούς ,πιο έτοιμους να αντιμετωπίσετε τον κόσμο που ανοίγεται μπροστά σας.


Τους τελευταίους μήνες θέλω να παλέψετε πιο μεθοδικά. Να οργανώσετε τη δουλειά σας και να επικεντρώσετε την προσοχή σας στις αδυναμίες σας. Ξέρετε τι σας δυσκολεύει. Μην ξοδεύετε άσκοπα το χρόνο σας. Σε λίγο όλα αυτά θα είναι μία καλή ανάμνηση. Και σε μερικά χρόνια είτε ως καθηγητές ,είτε ως γονείς  θα έρθει η σειρά σας να δώσετε τις ίδιες συμβουλές και να απλώσετε το χέρι.

Καλή επιτυχία.
Με αγάπη
Η δασκάλα σας






Στην προηγούμενη ανάρτηση σας είχα αναφέρει ότι ο γιος μου έχει μία έφεση στα μαθηματικά αλλά....Πάντα υπάρχει ένα αλλά. Και η δική μας δυσκολία είναι στον πολλαπλασιασμό! Αν του βάλεις να κάνει μια πράξη δεν θα κάνει λάθος αλλά εμένα κάτι δεν μου πήγαινε καλά. Στην πραγματικότητα δεν μπορούσε να απαντήσει σε μία ερώτηση τύπου 6x7= ...   Όχι με την ταχύτητα που θα έπρεπε να απαντήσει. Έχει όμως μάθει από το σχολείο την ακολουθία των αριθμών 6 12 18 24 30... Οπότε μετά από λίγο θα λάβεις την σωστή απάντηση. Κάτι τέτοιο όμως αν δεν διορθωθεί παγιώνεται οπότε μετά από καιρό η ταχύτητά του σε πιο περίπλοκες πράξεις θα μειωθεί δραματικά. Πολλά παιδιά αντι να πολλαπλασιάζουν προσθέτουν στον μυαλό τους τον αριθμό.


                                     photo credit: Canadian Pacific via photopin cc



 Για παράδειγμα το 6 x 7 = 42 θα προκύψει από την ακολουθία των πράξεων
6+6=12 
12+12+12 =36 ,
36+6 = 42
Ίσως να βρείτε αυτόν τον τρόπο ευρηματικό και ενδιαφέρον αλλά στο γυμνάσιο το παιδί θα φτάσει στο σημείο να εγκαταλείψει την προσπάθεια να κάνει πράξεις γιατί θα τον κουράζουν. Και εκεί εγώ σαν καθηγήτρια είναι που πρέπει να παλέψω με τον πιο μεγάλο μου εχθρό. Το κομπιουτεράκι!!!!!!!!
Και πως να πείσεις ένα παιδί να ασχοληθεί με την προπαίδεια; Μα με μαγικά και παιχνίδια. Και αφού την αγαπήσει σιγά σιγά θα την αποστηθίσει.  Λέω λοιπόν να ξεκινήσουμε μια σειρά από αναρτήσεις με στόχο να μάθουμε την προπαίδεια. 

Θα ξεκινήσουμε λοιπόν με το εννιά. Γιατί έχει τα περισσότερα κόλπα! 

Όταν παρατηρήσω ότι μαθητές μου δυσκολεύονται στην προπαίδεια του 9 τους λέω το παρακάτω ανέκδοτο:

Μια μέρα ο Τοτος πήγε στο σχολείο αδιάβαστος (τι πρωτότυπο!).  Ελα όμως που τον περίμενε τεστακι την επόμενη μέρα.



Ο Τοτός στεναχωριέται που δεν κάθισε να διαβάσει. Πως να συμπληρώσει τα κενά αφού το μόνο που ξέρει είναι να μετρά!



Και πώς μπορεί ο Τοτός να είναι σίγουρος ότι τα συμπλήρωσε σωστά;






Υπάρχει όμως και άλλο ένα κόλπο που δεν χρειάζεται χαρτί. Τα παιδιά μπορούν να μάθουν την προπαίδεια του 9 χρησιμοποιώντας τα δάχτυλά τους. Εδώ να ευχαριστήσω τον μικρό μου βοηθό που αν και 4 ετών με βοήθησε να σας παρουσιάσουμε αυτό το μαγικό!





Ανοίγουμε τις παλάμες και θεωρούμε ότι σε κάθε δαχτυλάκι αντιστοιχεί ένα νούμερο.




Για να βρούμε το 1x9= .... Κλείνουμε το δαχτυλάκι νούμερο 1. Αριστερά από αυτό δεν υπάρχει κανένα ανοιχτό δάχτυλο οπότε γράφουμε 0 και δεξιά από αυτό υπάρχουν 9 ανοιχτά δάχτυλα. Άρα το αποτέλεσμα είναι 09




Για να βρούμε το 2x9= .... Κλείνουμε το δαχτυλάκι νούμερο 2. Αριστερά από αυτό είναι 1  ανοιχτό δάχτυλο οπότε γράφουμε 1 και δεξιά από αυτό υπάρχουν 8 ανοιχτά δάχτυλα. Άρα το αποτέλεσμα είναι 18







Για να βρούμε το 3x9= .... Κλείνουμε το δαχτυλάκι νούμερο 3. Αριστερά από αυτό είναι 2  ανοιχτά δάχτυλα οπότε γράφουμε 2 και δεξιά από αυτό υπάρχουν 7 ανοιχτά δάχτυλα. Άρα το αποτέλεσμα είναι 27



Αν δεν μας πιστεύετε δείτε και παρακάτω




















Ο υπολογιστής έχει κερδίσει την προσοχή των παιδιών μας. Γιατί λοιπόν να μην βάλουμε τα μεγάλα μέσα και για να μάθουν την προπαίδεια;

Παίξτε μαζί χιονοπροπαιδεια στον υπολογιστή. 


Προσοχή όλα αυτά είναι για να κερδίσουν την προσοχή του παιδιού . Κεντρικός μας στόχος είναι να μάθουν να απαντούν γρήγορα σε οποιαδήποτε ερώτηση προπαίδειας τους τεθεί. Γι' αυτό και δεν θα μείνουμε μόνο στα μαγικά. Σιγά σιγά  θα πρέπει να φτάσουμε στο επιθυμητό αποτέλεσμα. Την επόμενη βδομάδα λοιπόν ξανά καινούρια κόλπα και ιδέες.